Üzülmemek için basit bir formül

Çelik gibi sağlam olmalıdır, insanın duyguları. Paslanmamalıdır, bükülememelidir demir gibi. Katili olmamalıdır zaman duygularınızın. Üzülmemelidir insan aynı zamanda sinirlenmemelidir de değer vermediklerinin yaptıklarıyla.

Eğer demiri kullanmışsa insan, inşa ederken duygularını, yamuk yumuk olur küçük darbelerle. Paslanır yıpranır zamanla ama yıkılmaz. İşte bu insanı gerçekten üzer.
Çeliği bükemezsiniz, paslanmaz da zamanla. Kırabilirsiniz ancak ama bu o kadar da kolay değildir. büyük bir güç gerektirir.
Üzülüyor olmanız için değer de veriyor olmalısınız. Yani değer vermediğiniz bir insanın size karşı olan hareketleri sizi neden üzebilsin ki.
Gelelim değer verdiklerimize, onların hatalarına da üzülmemelisiniz. Çünkü gerçekten değer veriyosanız hoş görebilmelisiniz hatalarını. Yok eğer hoş göremiyorsanız, değer de vermiyorsunuzdur zaten artık. yani üzülmenize de gerek kalmamıştır artık.

Karmaşık görünse de aslında çok basit bir formüldür bu üzülmemek için çürükleri eleyebilmek için sağlam dostlukların arasından ve onlara hakettikler değeri vermek için.