Vahşet Tanrısı

Ne rommuş be!

Romdan önce, romdan sonra diye onları ikiye ayırmalı...

Ne şirin ve sakinlerdi girişte, sonra gerçek yüzleri ortaya çıktı ve...

Oyuncular sahnede inanılmazdı. Ya biz seyirciler?

Harika!

Önce Ülkü Duru aldı götürdü oyunu, tadına doyulmaz. Zafer Algöz, her haliyle sahnenin yıldızıydı. Zerrin Tekindor, resmen döktürdü. Bir yerden sonra oyunu kaptı kaçtı. Yakala yakalayabilirsen.

Vahşet Tanrısı en az üç kez seyredilmeli. Her oyuncuya ayrı ayrı odaklanarak oyunda kalmalı.

Kahveyle, kekle, suyla, tatlı sözlerle bu olay kapanmaz. Mesele para da değil. Sizin çocuğunuz bizim çocuğumuzu dövdü!

Siz ve biz bu olayı tatlıya bağlamalıyız, ancak bağlamak sanıldığı kadar kolay değil; bu biz ve bu sizle!

Hey avukat, şu cep telefonunu kapat!

Vasat bir adam. Dünya vatandaşı bir kadın, duyarlı! Vahşet tanrısına inanan öteki adam. Bilemiyorum, bana öyle geliyor; bir başka kadın daha!

Bitemez bir oyundu. Oyun bitti. Bitmemeliydi. Bitmesin! Bittiğinde herkes mutluydu, mutsuzdu.

1. Not: Evlilik nedir? Çocuklar neresinde dururlar hayatımızın?

2. Not:

Ülkü Duru önde gidiyordu,

hemen yanındaydı Zafer Algöz,

gerilerde kalmıştı İşdar Gökseven;

suç onun değildi, ah o avukat!

Zerrin Tekindor sakindi,

finali bekliyordu

derken öyle bir atak yaptı ki...

Doyumsuzdu,

daha daha daha!....

Ş.Y.

3. Not: Sonunda anlaşmazlıkta mı anlaştılar?

4. Not: Fareyi unutma!