Vatandaş, insanın camide ayakkabısını çaldırmış halidir

“Vatandaş” sözünden rahatsızım ama başka rahatsız kimse olmadığı için benim halim ekstrem bir durum.

Ne bileyim insanlar normal karşılıyorlar, hatta vatandaş olabildiği için kendini mutlu hisseden bile var.

Ya belki bu, Türkiye’de vatandaşa düşük profilli kimse gibi davranılmasından, değilse hani vatandaşlık medeni bir kavram.

“Birey” daha yüksek bir profil, haklarını elde etmiş kimse anlamında… Türkiye’de vatandaş demek birey demek değil; vatandaş kafa kâğıdı olmak anlamında çünkü… Kerim Korkut düzenlerinde “vatandaş” kavramı kaldırılıyor, yerine “birey” kavramı getiriliyor… Ama elbette bu sadece isimden ibaret şeklen bir değişiklik değil; yani birey olmak için sadece kafa kâğıdınızın olması yetmeyecek…

Vatandaşın devlet için anlamı var; vergi veren, askere giden; peki kendisi için ne var?

Oy vermek… O da sanki bir mecburiyet, üstelik oyunun değeri de yok; sadece sayısal anlamda bir şey ifade ediyor olmak insana değer katmaz, “vatandaş” kelimesi sokaktaki kalabalıkları bile açıklamıyor…

Hayattan bir beklentiniz yoksa vatandaş olmak size yeter…

Aslında bu konuda söylenecek çok şey var; fakat ben her şeyi bir yazıda söylemeyi sevmiyorum, zaman içinde aynı konuya tekrar döneceğiz…