Vicdanlar suskun!!!

Şeftali baharı rengindeydi etekleri, savurdukça yüzlerce papatya dökülürdü beyaz ve ince.

On ikisindeydi, on üç ya da on dört...

Daha on beş bile dememişti.

Aşkı tanımamış, sevgiyi bilmemişti.

Gebeydi kara gecelere.

Gebeydi sahipsiz bebelere.

Gözler kör, kulaklar sağırdı iniltilerine.

Kara toprak sarıldı, kimliksiz bedenine...

Vicdanlar suskun...

Yine galip geldi illet töre...

Bir beyaz kefeni bile çok gördüler, talihsiz bedenine!

Ceset torbasıyla gitti bilinmezliklere…

Kadınlar yüklendiler de!

Kirliydi!!!

Ya kirletenler?

Ya zihinleri, fikirleri, vicdanları kirli

Erkekler neredeydiler?

İzin vermedi töre!!!!!!!!

Zira töre diye insanlıkları olmuştu KÖLE!

Ya aileden sorumlu sorumlu neredeydi?

Kim bilir?

Eteklerindeki şeftali baharları soldu, papatyalar kurudu.

İçlerde derin bir sızı!!!

Dudaklarda son olsun duaları!!!

Gözlerde dinmeyen kanlı gözyaşları!!!

Ayşen Arslangiray Kura

30 Aralık 2012 / İzmir