Vicdansızlığın son noktası

Merhaba... Aslında ne yazacağımı, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Aslında hep aklımızda olan fakat tekrar tüm şiddetiyle(bazı canavarlara göre ihtişamıyla)gündeme gelen kürk ve dolayısyla yapımından bahsetmek istiyorum. Tabiki doğal olanı böyle bir vahşetin yaşanmasına neden olan insanların dertlerinin ne olduğunun bilinmesi gerektiğini düşünmüyor değilim. Para bir canlının hayatının sona ermesi için yeterli görülüyor ve katliam durmaksızın hatta büyük bir destekle devam ediyor. Ne yapıyorsunuz, üzerinize sizin ve sizin gibiler yüzünden öldürülen bir canlıyı giyince? Yanınızdan geçen insanlara paranızın gücünü cinayet işleyip üzerinize bunu gururla giyerek mi gösterme çabası? Yoksa içinizde bastırdığınız şiddet eğilimlerini böyle mi tatmin ediyorsunuz merak ediyorum...

Bu hayvanların canlı canlı dövülerek, vakumlu su verilip şişirilerek, dondurucu soğukta ölüme terk edilerek kürklerinin elde edilmesinin ne kadar dehşet verici olduğunun farkında değil misiniz? Nasıl olurda kürk giymek sizler için utandırıcı bir duygu olmak yerine, mutluluk verici bir duygu olarak algılanıyor beyniniz tarafından? Duygular için kalp kelimesi daha uygun olacak fakat bu caniliği sırtında taşıyan bir insan için duygunun ne demek olduğu, dolayısıyla vicdanın o kişi tarafından ne anlama geldiğini irdelemek gerekiyor.

Sadece nette şöyle bir gezinin ve şıklıklarını tamamlamak için paralarıyla böyle bir vahşete neden olan insanlar yüzünden hayvanların yaşadığı acı dolu dakikaları izleyin. En duygusuz gibi gözüken bir insanın bile gözyaşlarını tutması ya da uyumak için yatağa girdiğinde bu tip insanlar için kötü dileklerini ertelemesi söz konusu olmayacaktır.

Bence bu yaptığınızdan utanın. Para bu kadar çirkin bir olay için kullanmak yerine bir şeyleri yaşatmak için kullanın. Kiminiz her şeyin yeri ayrı diyeceksiniz ama ölüme neden olmanın hiç bir sebebi olamaz. Ölenin hayvan olduğunu düşünüp vicdanınızı rahatlatıyorsanız da insanlığınızı sorgulamanız gerektiğini düşünüyorum...