Ya!..

Neden insanlar sevgisini tamamlamaya çalışırlar... Hep tamamlanacak değil ya mutlu sonla yaşananlar... Bu da böyle yarım kalsın...

Ya yaşanmasaydı... Ya sevmeyi bilmeseydiniz... Ya ayrılık acısını hiç tatmasaydınız... Ya özlemenin ne demek olduğunu hissetmeseydiniz... Ya geceyi gündüz etmek... Gündüzü geceye katık etmek ya...

Düşünemeseydik... Ya yazmayıp dile getiremeseydik... Ya diye diye demeden gitseydik... Ya ayrılığın ölüme eş olduğunu bilemeseydik... Ya gözyaşlarımız sel gibi akıtamasaydık... Ya bir güle sevinip bir papatyada hüznü tadamasaydık...

Ya onca söylenen içli şarkılara anlam yükleyemeseydik... Ya onca dizilerde kendimizden kesitler bulamasaydık... Nasıl anlayabilirdik herşey tam olsa... Bırak bu da yarım kalsın hayatımızda... Daha bir çok şey var yarım...
Tamamlamak için yarımları, yarımları bütün yapmak için...

Ya tamamlasaydım seni şimdi nasıl gizlerdim satırlarımda ki sevgimi... Nerden bilibilirdim sevmenin o büyük erdemini... Ya ağlayan gözleri saklamak için çabalar... Ağlayan çehrenin üzerine gülen yüz takabilmek... Ya umut umudu içinde söndürememek... Ya kokunu getiren rüzgarı farkedememek... Ya gözlerden sevgiyi okuyamamak...

Eğer tamamlasaydım ne anlamı kalırdı... Sevmenin...

Sevmeden bir bütünmüş gibi hissedebilmenin... Tamalasaydım eğer nasıl hissedebilirdim... Bir sol yanım olduğunu... Sol yanımın canımı yaktığını... Ayrılıklardan sonra çok duramadığımızı içimizde nerden bilebilirdim...

İYİ Kİ.... İYİ Kİ... TAMAMLAYAMADIM... YARIM...