Ya herra ya merra!

Giriyorsun ehliyet sınavına…

Diyelim ki, yazılı geçtiniz. Bir de direksiyonu var imtihanının… Bakalım kullandığın otomobile egemen misiniz?

Derken… Bir de bakıyorsunuz, önünüze ilk çıkan otobüse çarpıyorsunuz: çok sayıda ölü, bir o kadar da gazi…

Buyurun savcılığa; ifadeler alınıyor: Tutuklusunuz!

Diyelim ki pilotsunuz. Çok sayıda yolcunun canı size emanet.

Derken… Vaziyeti kıvıramıyor ve uçağı rotasının dışına düşürüyor, piste çakılıyorsunuz: çok sayıda ölü, bir o kadar da gazi…

Buyurun savcılığa; ifadeler alınıyor: Tutuklusunuz!

Diyelim ki, kocaman bir yolcu gemisinin kaptanısınız. Seyyahlar canlarını emanet etmiş size, vapurun içinde keyif çatıyor.

Derken… Bir dalgaya ters giriyor, geminizi alabora ediyorsunuz: çok sayıda ölü, bir o kadar da gazi…

Buyurun savcılığa; ifadeler alınıyor: Yine tutuklusunuz!

Bir otomobili, bir uçağı, bir gemiyi kullanıp yönetmek ehliyet işidir.

Birçok maharet, doğru ve zamanında karar verme yeteneği ve beceri gerektirir.

Bu sayılanlar mevcut değilse… Mecburen ve zorunlu olarak sorumluluk ortaya çıkar.

Otomobilde, uçakta, gemide bu sorumluluk işine savcılar, hâkimler bakar; onlar karar verir; onlar hüküm kurar…

Peki ya Devlet gemisi?..

O bir buz dağına çarptı mı ne olur?

Daha doğrusu ne olmalıdır?

Bu noktadaki sorumluluğun nevi cezai değildir; siyasidir.

Siyasi sorumluluk üstlenmiş olan “kaptan”lar, sorumluluklarının gereğini yeteri ölçüde yerine getiremezlerse, -demokratik ülkelerde- halkın bilinci ortaya çıkar, kararını verir; hükmünü kurar.

Halkın bilincini bulandırmak gerekiyorsa, medya devreye sokulur; inançlara, düşüncelere çentik atılır.

Sorumluluğun çomağı köreltilmek isteniyorsa, özgürlükler budanır, sesler kısılır; korku imparatorluğu kurgulanır.

Peki, sonra ne olur?..

Sonra neyin olacağını halkın, toplumsal bilinç ve özgür düşünme yeteneğini ne ölçüde diri ve sağlıklı tutabileceği belirler.

Ya herra/ ya merra’dır bu işin sonu. Ortası yoktur; hepsi bu kadar.www.haksal.av.tr

@farukhaksal42

www.soruyusormak.com