Yakın arkadaşlar

Bugün okul arkadaşlarımla beraberdim. Geçenlerde sizlere anlatmıştım, altı sene yatılı okuduğumu söylemiştim.

İşte bugün öğleye yakındı telefonum çaldı. Açtım ve Leyla'nın o güzel sesini duydum. Evet Leyla, Nilgün'ün kardeşi.

Bizden bir yada iki yaş küçük. Zaten bizim liseye sonradan katılmış bir arkadaşımız.

Hazırlanmamı ve Nilgün'e gideceğimizi söyledi. Kızım hasta olduğu haalde hazırlanmıştım. Arabasıyla gelip beni aldı. Çok sevinçliydim, çünkü iki aydır ilk defa dışarı çıkmış ve arkadaşlarımı görmeye gidiyordum.(omuzum kırık olduğundan )

Sizlere onları anlatmayı arzu ettim. Nilgün, Leyla, Ayça üç kardeşler. Ve rahmetli Tarık amcanın değimiyle ben de dördüncü kızıydım. Biz Nilgün'le aynı sınıfı, aynı yatakhaneyi paylaşmıştık. İki arkadaşımız daha, var onları es geçemem.Filiz, Nuray.

Benim, 3NF okuldan kalma rumuzumdur. Biz dört arkadaş çok samimi, yediği, içtiği ayrı gitmeyen, arkadaşlıktan öte dosttuk. İçimizde en erken Filiz evlenmişti. Hepimiz evlendik barklandık, çoluk çocuğa karıştık, zaman zaman ayrı düşsekte yine biribirimizi arayıp bulduk, kopmadık.

Şimdilerde hepimizin evlilik çağına gelmiş çocuklarımız var. En küçüğümüz Nilgün'ün kardeşi Ayça bile bizi ablalarından ayırt etmez.

Okurken yatılı olmaktan hep şikayet etmiştik, Ama o kadar güzel ki anlatmam çok zor. Düşünsenize ilkokulu bitirmiş ana kucağından, yatılı okula gelmişiniz. Ve orada herşeyinizi ama herşeyinizi arkadaşlarınızla paylaşıyorsunuz. Artık ananız, babanız, arkadaşlarınız, birde otuziki yıldır hala görüşüyorsanız, arkadaşlıktan çıkıp dort olmaz mı?

Yakın arkadaşlık sevgiyle, saygıyla beslenip dostluğa dönüşüyor.

Ben, bugünümü Nilgün, Leyla ve (ben ona Emoşum derim) Emel teyze ile çok hoş geçirdim.

Böyle toz pembe dostluklar temennisiyle.

Darısı başınıza.

3NF