Yalancı bahar...

Haftalardır galibiyet yüzü göremeyen, taraftarını futbola küstüren Beşiktaş, Denizlispor karşısında tek golle 3 puanı alırken “nihayet” dedirtti. En son galibiyetini 17 Ağustos’ta Antalyaspor karşısında alan Kara Kartallar, o tarihten bu yana 4 Süper Lig ve 2 de Şampiyonlar Ligi maçından galibiyet çıkaramamıştı. Aynı dönemde Beşiktaş’ın tek golünü CSKA Moskova karşısında Ekrem Dağ atmıştı. Sayısal anlamda kaliteli bir ofans hattına sahip olan Beşiktaş, Bobo, Nobre, Nihat, Holosko, Tello, Yusuf, Tabata, Serdar Özkan gibi isimlerden oluşan gol ekibinin henüz meyvesini görememişti. Forvet hattının formsuzluğu ve zaman zaman beceriksizliği bir yana Mustafa Denizli’nin oyun anlayışı ve yönetimi de tartışılır hale gelmişti.

Süper Lig’de ezeli rakiplerinin çok gerisinde kalan Beşiktaş, Şampiyonlar Ligi’nde de güçlü Manchester United’dan sonra ikincilik veya üçüncülük yolunda en önemli rakibi CSKA karşısında da aciz kalınca bu ligde de avantajını yitirmiş gözüküyor. Denizlispor karşısında alınan galibiyete rağmen futbol yine taraftara umut vermedi. Siyah Beyazlı renkelere gönül veren binlerce insanın tepkisini bu cılız galibiyet dindirmedi. Aynı şekilde bu galibiyet, kötü gidişatı gizleyen ve birşeylerin düzeldiğini müjdeleyen bir done olmamalı.

Beşiktaş yine kötü ve Beşiktaş yine umutsuz bir vaka. Bu maç öncesine kadar düşünülen (daha doğrusu düşünülmesi gereken) küçük ya da büyük çaplı tüm operasyonel müdahaleler bu maçın toz pembe atmosferi sonrasında da düşünülmeli ve hayata geçirilmelidir. Kötü gidişatın önüne geçilmelidir. Bugün her iki ligdeki başarısızlıkların ve konumların hiçbir masum açıklaması olamaz. Uyum süreci, zaman ihtiyacı gibi basit mazeretler de bazı şeyleri gizlemeye yetmez. En önemlisi geçmiş başarılar geçmişte kalmıştır ve bugünü kurtarmaya yetmez. Eğer öyle olsaydı şampiyonluk yaşamış tüm teknik direktörler aktif yaşantılarının sonuna kadar işlerinin başında kalırlardı. Şimdi aksiyon zamanı, fedakarlık zamanı. Tadında bırakın lütfen…