Yalnızsın sen bu dünyada

Bazı duygular vardır açığa çıkarılmamış, günyüzüne hasretlik çeken. Bir önünü açsalar uçacaktır belki de özgürlüklere doğru. Belki de o duyguyu biz tatmadık. Belki de ısırılmamış bir elmanın tadını merak ettiğimiz gibi merak ederiz o tadı. Aslında dünyada ne tadılmamış hisler vardır bekleyen beklenilmeyi. Yalnızlık acıdır belki hayatta insana. Ama diğer tarafta herkes kendi haline bırakılacak. Kimse kimsenin yüzüne bakamayacak. Acaba dünyada ona karşı bir hatam oldu mu diye soracak kendi kendine. Ama iş işten geçmiş olacak ki dönüşü olmayan bu yolda. Yalnızlık acıdır başbaşa kaldığımızda kendi yanlızlığımızda. Birilerinin gelmesini bekleriz ama acaba gelecek mi korkusuyla.Bu korku kendini meraka ve heyecana bırakacak mi kimbilir?

Elin telefonun tuşlarına gidecek, ahizeyi kaldırmadan önce düşüneceksin beni nasıl karşılar dyerek. Aramaya korkacaksın onu, sesini duymaya imreneceksin ama onu asla duyamayacaksın. Kendine güvenin varsa şayet tekrar bir hamle yapacaksın oturduğun yerden telefona. Onu nezamandır aramaya korkuyordun ki; aramamaktan telefonun üzerine, yılların acı verdiği rutubet kokulu toz huzmesi toplanmış. Birden telefon çalar ve yerinde uyuklarken zıplarsın. O arayacak sanarsın, kalkmaktan son anda vazcayarsın. Sonra rüyadan uyandığında anlarsın onun seni aramadığını. Üzülerek evinin balkon kapısını ardına dek açarsın. Dışarıdaki mis gibi bahar kokusu içeri dolsun istersin. Artık içindeki karamsar duygulardan sıyrılmak ve baharın getirdiği hoşluklara kucak açarsın. Hayretle bakarsın gözünü alan güneşe. Saçlarını okşayan rüzgarın ellerini O sansan da o yoktur artık yanında. Çünkü o artık rüyalarında saklanır sen uyu ve onunla başbaşa kal diye. . .

Kaynak Resim: Hürriyet Gazetesi/Günün Fotoları