Yani anlayacağın

Oluyor, yavaş yavaş da olsa oluyor… Geçeceğin yerleri planlayarak oradan geçiyormuş gibi  yapmıyorum. İnterneti darmadağın edip bir fotoğrafını görür müyüm? Diye uğraşmıyorum. Facebook'ta arkadaşlarının fotolarının küçük bir karesinde var mısın? Diye bakmıyorum. Kiminle nerede ne haltlar yediğini öğrenmeye çalışmıyorum. Acıklı filmler izlemiyor, hüzünlü şarkılar dinlemiyorum. Maça Ası ile Kupa Ası yan yana çıkacak mı diye iskambil falı bakmıyor, iki anahtardan kapıyı bir kerede doğru anahtarla açarsam, kalbinin anahtarı hala bende diye sevinmiyorum. Karadayı izlerken bizim aşkımız Mahir ile Feride’ninkine benziyor diye gözlerim dolmuyor. Sonra ne bileyim risk gerektiren durumlarda balıklama dalarken, olursa, ‘Demek ki beni hala seviyor’ diye de düşünmüyorum. Göle maya çalıp, ‘Ya tutarsa ‘ diye hayallere kapılmıyorum. Telefona sık sık bakıp saatle dakikayı birbirleriyle öpüşürken yakalamıyorum.

Yani anlayacağın ben hala aynı güzellikte, şirinlikte ve başarılı çizgimde ilerliyorum.

Yani anlayacağın seni sevmekten vazgeçtim. Yanımda öldürseler dönüp arkamı bakmam.

Yani anlayacağın, bu kentin sokakları hep senindi. Çıkmaz sokakları da yok artık bu kalbin.  

Ne sen Mecnunsun ne de ben Leyla!

Güle güle!

Seni kalbime gömdüm ler lermiş

Nereye baksam sen varsın lar larmış

Yok, Yokluğun dayanılmaz olmuş muş muş

Yok, Sensiz nefes alamıyorum muş muş… falan filan

Yani anlayacağın güzelim her şeyin bir sonu varmış.

Yani anlayacağın sana her yol cehennem.

Yani anlayacağın keşke kalbimde güzel kalsaydı yerin…

Varlığınla verdiğin acılarla sebep olduğun acılar elele tutuşsunlar ! Ne bir gram fazla ne bir gram eksik.

Hakkımı senden  alsınlar…

Yani anlayacağın bu beddua değil, sadece gözyaşlarımın sadakası!

Yani anlayacağın,  gözün aydın!

Ben bir rüyayım. Ve bilirsin aynı rüyayı ikinci kez ancak ahmaklar görür...

Melike Çelik