Yaralı Parmağa "Şey Edecekler" Nerede ?

 B U N L A R I...

&” Darülaceze’lerde buluşalım diyerek blog  toplantısı için gündemi oluşturmağa ve zemin yoklamağa çalışan bir blogcumuzun, bu çabası sıfır derecede itibar görmesi üzerine, aynı blog yazısını bir daha blog sayfalarında yayınlattığı, editörlerin bu çifte kavrulmuş bloğu tanıdıkları andan itibaren de şutlandığını,

& Yakında da aynı zatın, aynı öneriye “mezarlıklarda helva yapalım” diye toplantı davetiyesi çıkarırsa buna şaşmamamız lazım geldiğini, her zamanki gibi bunun da Blog kategorisinde yayınlanmasının muhakkak olacağını, zamanı da iyi kollayan, cukka hesabından iyi anlayan, üstelik kötek yememiş, ama parayı  saymasını  iyi bilen olarak şayia halinde hakkında çok şey konuşulduğunu,

 & “Her an önünüze çıkabilecek” bu şahsın, blog’dan sizi eften püften yazıları ile  sizi düşürebileceği ve zamanlamayı iyi kolladığını, böylesi insanların içimizde bulunmasından esef edenlerin çoğunlukta bulunduğunu,

& Daha, “de ve da” ları ayıramayan bir kısım  blogcumuzun, Bloglarda ihtisaslarını tamamlayıp, yatay geçiş yaptıkları Fecebook’ta filozofluğa soyunduğunu,

& Bir tarihte her bloğunun sonuna “her zaman önde” diyerek imza atan, yaptığı istatistiklerde “ilk okunması gereken 10 bloğu, alkışlar arasında seçen ” Hem sayı saymasını bilmeyen, kötek yememiş” olduğu da anlaşılan bu şahısın rakamlarının, havada kaldığını, oldu olacak, Adapazarı’nda “ıslama köfte nasıl yapılır” tarifinin de kendisinden  beklendiğini,

& Newyorker’in aslında Türkçesi çok düzgün ve zengin blogları olduğunu, yorum yazarken de dilini gırgır olsun diye bozduğunu sandığımızı, bunu söylediğimizde de  “ Var seni okumamak. Yok öyle şey işte!” diye zılgıt çektiğini, “kırık Türkçesi” ile blog’da isim yaptığını, , durup durup kendisini kral ilan etmesine bir mana veremediğimizi, şimdi de krallıktan istifa ettiğini açıkladığını, “O zaten kraldı” dediğimizi,

& Yorum kutusuna yazı yazmak, / Deveye bir nevi hendek atlatmak / Bunları diye diye zaten olduk helak / Biraz lahavle çekerek / Üstüne de enterleyerek / Ne kadar önlesek de önlesek / Bu kör uçuşla mübarek / İsteriz ne yazdığımızı da görmek / Kürt Memet nöbete Diyerek / Yazarız sen sağ, ben selamet  / Koskoca İdaremizde yaralı parmağa akabinde / “Şey edecekler” nerede, nerede? / Bu açık ve haklı özeleştiriye / Katılmaz mısınız bre. / Sütçü Ramiz bile / “Naaamik geldi,” diye diye / Durumdan  çıkarmıştı vazife. / Sizlerin ki ise / Laf ola, beri gele. / Sapına kadar işte büle büle  / Haklı değil miyiz bre,  söylesenize,/ diye sızlandığımızı,

& “Uslu çocuk olduk, üstümüze dökmedik, / Verilen yemeğimizi, hep zamanında yedik / Sokaktakiler gibi, yalınayak gezmedik / Mızmızlık ederekten, zırt pırt ağlamadık, / Onun bunun tekerine, çomaklar sokmadık, / Dirliğimizle şükür, sakıncalı piyade olmadık,  / Kapılardan  çıkarak, bacalardan girmedik, / Hortumu emanetçiye verip, bahçemizi sulatmadık / İşte biz buyuz  dedik,/ Temiz kağıdımızı gösterdik. / Bunları yazarken de, kimselere gücenmedik.”diye de noktaladığımızı,

& Blogcularımızın kitle halinde başka kuruluşlarda at koşturduklarını, arada bir bu bloglara dönerek atlarını yemlediklerini, son olarak da Facebook’ta Filazoflaşarak derneğimsi  buluşmalar tertiplediklerini, iki kursta, insanların burada filozof yapıldıklarını,

&Yorumlara verilen cevaplarda sataşma sonrası pişmanlıkla özür dilemesini bilmenin, de bir fazilet olduğunu, “pişmanlığı, pişmaniye” ile karıştıranların da bulunduğunu,

& Blogların ünlü  çok yönlü bir hocasının, bir yoruma verdiği cevapta, isim vermeden blogdaki bir başka ünlüyü kastederek: “NÜ yazarlarımızın, artık cinsiyet ve cibilliyetleri alenen belli olmuştur. Kafalarını kuma gömerken, felsefi çıplak gövdeleri alenen ifşa halindedir. Bizim memlekette fazla rağbet görmediklerinden, felsefi diyarlarda seyyah olmuşlar.” Dediğini,

 B İ L İ Y O R

M U Y D U N U Z ?