Yasak

Yasak bir seyler yaşıyorsanız eğer insanların size sempati duymasını bekleyemezsiniz. İnsanoğlu yaradılışı gereği yanlış yapmaya bu kadar meyilliyken, yanlış yapana da bu derece sırt cevirmesi ikiyüzlülüğün dik alasıdır.

Yanlışı/ yanlış yapanı şeytan taşlarcasına taşlarız, tüm nefretimizi kusarız. Bilmiyorum farkında mıyız bir yandan da kendimizle yüzleştiğimizin. Yasaklarla yaşayanlara tahammülsüzlüğümüz o sınırlara gelme cesareti gösteremememizden mi ?

Yani eleştirimizin yönü ciddi anlamda yanlışa mı yönelik yoksa kıskançlıktan gözümüze perde indiğinden dolayı doğru eleştiri yapabilme yetenegimizi kayıp mı ediyoruz?

Bir insanı eleştirirken önyargılarımızdan tamamiyle arınabiliyor muyuz? Yolda yanından geçerken "kel" diye burun kıvırdığımız insanın bir hastalığı olup olmadığını, "hayvan gibi kilo almış" diye tabir ettiğimiz kişinin her hangi bir sağlık problemi olup olmadığını biliyor muyuz? Beyin okumak konusunda kendini geliştirdiğin halde haber vermiyorsan inan olsun gönül koyarım! Küçüklüğümden beri en büyük hayalim insanların akıllarından geçeni okumak üzerine  sihirli bir gücüm olmasıdır çünkü..

Önyargılarımıza öylesine saplanıp kalmışız ki, içimiz öylesine kokuşmuş ki yaşananların arkasında aslında neler olabileceğini düşünmeden, sorgulamadan insanları yaftalayıveriyoruz. Çok seviyoruz insanlara olur olmadık sıfatlar yapıştırmayı ve bundan tatmin oluyoruz. Oysa ki insanların ne yaşadığı aslında bizi hiç bir şekilde ilgilendirmez. Herkes kendi hayatından sorumludur..

Ama öylesine iç içe geçmiş bir hayat yaşıyoruz ve o kadar çok müdahale ediyoruz ki insanlara, artık kimin hayatı nerde başlıyor nerde bitiyor bunun ayrımını yapamaz olduk..

Acı olanda bunu yapmayı bir hak olarak görüyoruz! Toplum değerlerinin ardına sığınıp, dini değerlerimiz bunu gerektirir diyip verip veristiriyoruz. Oysa ki müslümanlık hoşgörü dini değil midir eyy mümin kardeşim ve dedikodu günah değil midir?! Niçin işinize gelen kısımları cımbızla çekip geriye kalanları görmezden geliyorsunuz?

Kendi hayatlarınızda bulamadığınız mutluluğu ve huzuru, başkalarının huzurunu bozarak mı tamamlamaya çalışıyorsunuz?

     YAPMAYINIZ...

Başkalarının eksikleri, hataları, yanlışları üzerinden ego tatmini yapmaya çalısmayınız. Farkındayım bundan besleniyorsunuz lakin ayıptır!

Mevlananın güzel bir sözü vardır ; HATAYI ÖRTMEKTE GECE GİBİ OL..

Gecenin karanlığı örtsün empati yeteniğinizin üstünü..