Yaşamın Şikayet Kutusu

Sorunların birbirine göz kırpması kadar mesafede beklemeleri, insanın gün içinde yorulmadan ayakta durmasını her yönden zorlaştırıyor. Ancak önce ifade edilip sonra üzerlerine dikkat çekmek gerekir. Sonunda da istiyorsak çözeriz:

EVCİL hayvan dükkanları ile satış da yapan veteriner hekimlerin çoğu, açık mamayı paketlerken kilo olarak değil de örneğin 750 gram tartmakta. Bu durum, sokak kedilerine mama alan “gönüllü insanlar”a 1 kilo için 1.5 kilo almayı dayatıyor. Bu bir vicdan haksızlığı. Bir cingözlük… Ayrıca sahnenin arkasında başkaları da olabilir.

YERLEŞİM birimlerinin, evlerin hemen önünde cezasız kalmaması gereken onlarca uzun araç (tır) parketmekte. Çevrelerinde çöpleri var. Kalkarlarken yarım saate yakın motor ısıtıyorlar. Gece yarısı giden huzur veriyor. (!)

SOKAK kedileri hem iyice aç kalıyorlar hem de evlere alınacak kedi sayısı hızla azalıyor. Nedir? Mama fiyatları da güneşe yakın uçuyor. En azından hayvana destek veren derneklerin el uzatması gerek.

BİZİM “yardım” amacıyla eski giysilerimizi bıraktığımız kumbaralarda pek dikkat çekmeyen “atık tekstil” yazılı. Ancak ezici çoğunluğu, ihtiyacı olan yurttaşlara değil de “dönüşüm” tesislerine gönderilmekte. Duyarlı hanımlar yardımlarını bir de yıkayıp ütülüyorlar. “Birkaç” yörede gerçek  amaçla mağaza açılsa da o kumbaralar aldatıcı.

DUYGU sömürüsü kıvamında malzeme yapılıp iştahla karıştırılsa da; çöp konteynırlarındaki “dram” şimdi başka bir boyut alıyor. Ev yakınlarına yerleştirilen “plastik / karton” atma kafesleri, garibanların işler(!)ine darbe vurdu.

MAVİ zeminli kapalı devre bisiklet parkurlarından yağmur gibi motosıklet geçiyor. Yerlerdeki bisiklet figürleri iplenmiyor. “Çiçekleri koparmayın. Yere tükürmeyin” gibi, giriş çıkışlar da yazı istiyor demek.

“BAZI” yörelerde fazla yolcu alabilmek için minibüslerin bozulan iç tasarımları orijinalliğini yitiriyor. Sıra araları daraltılıyor, bazıları da sökülüyor. Koltuklardan metaller, başıboş güvenlik kemeri aparatları insanların vücuduna batıyor. Yolcunun para ödediği rahat yolculuk çizgisi ve “fabrika çıkışlı” orijinal boyutlar, kullanım ölçüleri nerede.

SALGIN ile birlikte başlayan sokaklarda “hoparlörle para kazanmak” vurdumduymazlığı hergün artarak sürüyor. Yıllar önce para cezası ile yasaklanmıştı. Evlerin içi titriyor; bebekler de, hastalar da, gece çalışanlar da.

MAHALLE aralarında kurulmuş benzin istasyonlarından tüm gün ve gece, aralıksız basınçlı su sesleri işitiliyor. Evin içinde su boruları patlamış gibi. Araçlar yıkanıyor iyi de. Evler ve çevrede rahatsız edici…

MARKET kasalarında olmayınca açıklama bile yapılmayarak verilmeyen 5 / 10 kuruşlar ülkede, 24 saatte toplam ne kadar lira yapıyor acaba. Bir de parasını nakit ödeyenlere ödül (!) gibi; neredeyse!