Yaşasın kriz, artık bol bol eğitim yaparız ?!!

Okullarda kurslarda sertifika programlarında, kriz dönemlerinde şirket ve kurumların eğitim konusuna yatırım yapmaları öğretilir önerilir. Ancak genellikle tam tersi ile karşılaşırız. “llk kesilen bütçeler eğitim bütçeleri olur.

Bu konuyu düşünce aklıma Prof. Mahmut Sadi Irmak’ın bir anısı geldi. Sadi Irmağı saygı ve rahmetle anarak onun sözleri ile dinleyelim anıyı.

"İstanbul Üniversitesi'nde öğrenci olduğum sıralar, okul duvarında bir ilan gördüm:
"Avrupa'ya talebe yollanacaktır."
"Allah Allah" dedim!
Ülke yıkık dökük, her yer virane, Lozan yeni imzalanmış, bu durumda Avrupa'ya talebe... Lüks gibi gelen bir şey... Ama bir şansımı denemek istedim. 150 kişi içinden 11 kişi seçilmişiz. Benim ismimin yanına Atatürk, "Berlin Üniversitesi'ne gitsin." diye yazmış.

Vakit geldi, Sirkeci Garı'ndayım; ama kafam çok karışık. Gitsem mi, kalsam mı? Beni orada unuturlar mı? Para yollarlar mı? Tam gitmemeye karar verdiğim, geri döndüğüm sırada bir post müvezzi ismimi çağırdı.
"Mahmut Sadi! Mahmut Sadi! Bir telgrafın var."
"Benim" dedim.
Telgrafi açtım, aynen şunlar yazıyordu:

" Sizleri bir kıvılcım olarak yolluyorum, alevler olarak geri dönmelisiniz.
İmza
Mustafa Kemal "

Okuyunca düşündüklerimden olağanüstü utandım.
"Şimdi gel de gitme, git de çalışma, dön de bu ülke için canını verme." dedim.
Düşünün 1923'te o kadar işinin arasında 11 öğrencinin nerde, ne zaman, ne hissettiğini sezebilen, ona göre telgraf çeken bir liderin önderliğinde bu ülke için can verilmez mi?

Ülkenin en zor dönemlerinde, kuruluş sancılarının çekildiği dönemde ülkesinin geleceğine yatırım yapan bir lider örneği bu. Bu eğitim imkanlarından yararlanan nice Sadi Irmak gibi büyüklerimiz bu ülke için çok büyük çabalar gösterdiler. Bunlarda bir tanesi benim Jeomorfoloji Hocam olmuştu Prof. Dr. Reşat Izbırak. Ne büyük keyifti onun ders ve anılarını anlatışını dinlemek. Iş yapış disiplinini izlemek. Hayranlıkla bakardık ona. Kaç hoca kendi yazdığı ve piyasada para ile satılan ders kitabını tüm öğrencilerine hediye eder. Ve öğrencileri tarafından yaptıkları anlattıkları, hatta adı soyadı tam 30 yıl sonra hatırlanan kaç hoca vardır. Saygı ve rahmetle Reşat Hocam.

Kendisi Sadi Irmak’tan bir sonraki kuşaktandır. Cumhuriyetin kuruluş döneminde devlet bursundan yararlanan ve bursunun hakkını misliyle verme çabasını gösteren isimsiz kahramanlardan biri. Ülkemizin haritalarının oluşturulması ile ilgili gösterilen çabaların her çizgisinde imzası olan değerlerimizdendir.

Gellim işin “Yaşasın kriz, artık bol bol eğitim yaparız ?!!” boyutuna.
Peki “kriz esnasında eğitimden neden vazgeçmemeliyiz” derseniz.

Büyümeyi sağlayacak veya hiç olmazsa mevcudu koruyacak insan kaynağının, zorlaşan koşulları aşması, o konulara yoğunlaşan eğitimlerle mümkün olabilecektir.
Işlerin yavaşladığı ortamda, eğitime zaman ayırabilmek daha mümkün olabilecektir.
Krizin birlikte aşılması konusunda gösterilecek çaba doğrultusunda eğitim şirketlerinin de, bu amaca yardımcı olacak yaklaşımlarda bulunacaklardır.
O ana kadar insan kaynağına yapılan yatırımın boşa gitmemesi ve kurum için hayati önemi bulunan kurumsal bağlılığın sürdürülebilmesi için bu destekler devam etmelidir.
İçinde bulunulan kriz durumuna özgü eğitimler kurumun bu dönemi kolaylıkla atlatmasına katkı sağlayacaktır.
Kriz sonrasına yani geleceğe ait tahminlere dayalı senaryolar ve bu senaryolara bağlı eğitimler planlanıp uygulanabilir.
Doğru seçilmiş, planlamış ve uygulanmış eğitimin bir maliyet değil, yatırım olduğunu kabul etmek lazım.
Kriz nedeniyle çalışan sayılarında azlatmaya gidiliyor. Daha az sayıda insanla, daha fazlasını elde etmek için kondüsyonu yüksek, arzulu, iyi iş çıkaran çalışanların muhafazası önemsenmeli ve motivasyonları artırılmalıdır. Bu doğru belirlenmiş ve uygulanacak eğitimler ile mümkündür.
Kişileri en çok motive eden hususun “önemsendiklerini hissetmeleri” olduğu bilinir. Kendilerinin gelişimi için şirketlerinin eğitim planladığı ve uyguladığını gören çalışanların motivasyon düzeyleri yükselir.