Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Mayıs '20

 
Kategori
Şiir
 

Yaşım Kırk İki(Yaşım Çocuk)

Ne çabuk geçti zaman
Oysa ben çoğu zaman annemin kucağında
Bana masallar anlatırken buluyorum kendimi.
Oysa ben başı okşandığında sevinen,
Kaşlar çatıldığında ağlayan
O masum çocuğum.
Ölen bir kuşa dahi gözyaşı döküp,
Mezar kazıp fatihalar adayan çocuğum.
Uyusun da büyüsün de ninni…
Bilseydim çocukluğuma olan özlemimdir
Beni büyüten ninniler,
Uzaktaki köyüme gönderirdim.
Ne giderdim, ne de kalırdım.
Küçüğüm daha çok küçüğüm şarkıları dinlerdim.
Ama ben artık kırk ikiyim,
Uyudum ve daha çok büyüdüm.
Zamanı bana hep tersten okuttular.
Oysa düzden okutsaydılar,
Anlardım akıp gideceğini
Bu kadar heveslenmezdim,
Abi dediklerime amca dediklerime.
Oysa ben şimdi abiyim, amcayım ,dayıyım
Geçenlerde otobüste lise çağında bir genç,
Buyur amca deyince
Uzaklara baktım,
Oysa bana demişti.
Hangi ara amca oldum,
Çok düşündüm
Hayallerim her türlü çocukluğuma çıktı.
Gözlerimi ovup yaşlarımı içime akıttım.
Ta şuramda, yüreğimde açıldı
Elzem bir yara,
Hangi sözü sürdüysem nafile.
Hangi ara geçti zaman,
Oysa ben ellerimin çamurunda
Gözlerimin yaşındayım.
Arkam, sağım, solum sobe
Saklanmayan ebe;
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde…
Develer tellal iken....
Hikayesinde bulurum kendimi.
Ve kırk ikisindeyim gözlerim hâlâ nemli.
Hep derlerdi bu çocuk büyüyünce bundan Adem çıkar,
Şimdi anladım adamlığımın diyetiymiş çocukluğum.
Bilseydim bir adamlık için ödemezdim
Bunca diyeti.
Uyusun da çocuk kalsın ninni,
Büyüyünce çocuk olacak,
Ve hep çocuk kalacak.
Nefes alıyorum yaşım kırk iki,
Nefes veriyorum yaşım çocuk,
Ve ben hala büyümedim anne.

 
Toplam blog
: 22
: 96
Kayıt tarihi
: 11.05.13
 
 

Çeşitli  İlköğretim Okullarında  idarecilik görevlerinde bulundum, çeşitli memur sitelerinde maka..