Yaşını bil

İnsan belli bir yaşa geldiğinde artık daha aklı başında davranır gibi geliyor bana.

Hele kırkı devirmişse.

Artık yaşayacağını yaşamış, hayattan dersler çıkarmış, nerede yanlış nerede doğru yapacağını kestirebilecek tecrübeye erişmiş olur. Bile bile inat uğruna belaya bulaşmaz mesela. "Ben hallederim, atarım gider, umurumda bile olmaz" deyip belanın içine içine dalmaz.

İşin cılkını çıkarmaz, karizmayı da yerlerde süründürmez.

İnsan sarrafı olduğunu iddia ediyorsa bir de, hepten yanılgıda olduğunu idrak eder.

Allah'ın sopası yok, ama öyle bir tokat atar ki ona neye uğradığını şaşırır. Sadece kendisi zarar görse neyse, etrafındaki insanların da zarar görme ihtimali var her zaman. Huzurundan olur, paradan puldan, en önemlisi rızkından olur. Yaptıklarından dolayı bir kesilirse o rızk, vay haline.

Kim anlatabilir ki ne kadar yanlışta olduğunu, hiç kimse. Kimi dinler ki böyle biri, hiç kimseyi.

Yaşını başını alıp köşeye çekilinmesi gerektiğini düşünenlerden değilim, her zaman faal olacaksın, eskiden yaptıklarını da yapmaya devam edebilirsin, fakat artık olgun bir beynin var, usulüne uygun yapacaksın her şeyi. Usulüne ve yaşına uygun. Eşini dostunu incitmeden, kalp kırmadan.

*Kendim için yazmadım bu yazıyı. Malum ben de kırkı devirdim ya.

Mümkün olduğunca aklı başında davranmaya gayret ediyorum. Hataya düşüyorum, ama inat etmiyorum.

Hem ayrıcaaa, benim hata yapma lüksüm her zaman var.

Unutmayın, ben baba sevgisi eksik kalmış bir kız çocuğuyum:)))