Yazarın da canı sağolsun, yazabilmek de kolay değil...

Direniyorum ıssızlığına,  

duygusuzluğuna 

Veremediğim cevapların 

soruları dahi olmayışına 

Ve sorgu halinde duran bir aşkın 

inatla çekip gitmeyişine 

Kızıyorum 

Yakıyorum ormanları 

Açıyorum kapıları 

Yıkıyorum duvarları 

Yol yapıyorum hayallerine 

Açıyorum bir bir 

Kilitli kalan ne varsa 

Anılarını da koyup avucuna 

Hazırlıyorum 

Gideceğin her kimse 

Kimeyse niyetlerin 

Seni ben uğurluyorum. 

Sen gitmek istiyorsan yeter 

Bedeninden çok uzakta ise bakışların 

Onu da al 

Beynimden vapurlar geçer,  

Yetiş! 

Ve dudaklarını sıyır dudaklarımdan 

Korkarım; aşkım gelir, yakalarsa sen gitmeden 

Ağlarım… 

Yüreğimde kor bir alev 

Doğumla ölüm arası 

Sende dün yangındı 

Bende bugün kıvılcım 

Tersine yürür aşk 

Sana başka, bana başka görünür. 

Yoo aldırma sen bunlara 

Her şey tamam 

Bak! Hazırsın işte 

Sırf sen gidebil diye 

Kendimi de deviriyorum 

Serviler gibi 

Biliyorum; 

Sen gidersen 

Ve ben ölürsem bitecek bu kitap 

Yazarın da canı sağolsun,  

Yazabilmek de kolay değil… 

Hatice Demir 

28 Aralık 10