Yerkesik Kerimoğlu Türküsü Evini Kilit Değil, Ziyarete Açmalıdır.

Şimdi bunu baştan aşağıya Kerimoğlu Türküsü nedir? Topluma nasıl mal olmuştur? Olayın yaşandığı yerdeki öykünün süreci, vuruluşu nedir? Bunları konuşacak değilim. Yazılarımda veya  hakkında yazılan pek çok makalede bunları bulmam mümkün.

Gerçektir ki,  Kerimoğlu türküsü sizi de içli duygulandırır, yakıcıdır zeybeği, öyküdür sözleri.

Yerkesik menteşe’de yıl 2007 büyük bir heyecan başlar. O zaman belediyeyiz tabii ki. Kerimoğlu’nun vurulduğu evin restorasyonu,  yani satın alınıp restore edilmesi başlayacaktır.

O günkü durumun bugünü  ilgilendiren yanını tekrar yazmayacağım. Duygularım ve düşüncelerimi zaman zaman yazılarımda yer verdim.

Defalarca yazdım.

Kerimoğlu türküsünün evi açıldığı ilk yılda Pisili bir işletmeci biraz Altınsoy’un da ilgisi ve desteği ile orayı güzel çalıştırdı. Hanımı güzel börek yaptı. Kendisi emek verdi. Çiçekleri bahçesi her şeyi ile canlıydı.

Sonra bir çok kez el değiştirdi.  Futbolcu dostlarımız Ankara’lı onlar da  çok emek verdi. O köşküleri  daha fazla sayıda yaptılar. Belediyede yapmıştı önce.Önemsediler, baktılar, orada oturan mahalle sakinleri ile hepsi dost oldular, kaynaştılar. Mahalle de sahip çıktı.

Yerkesik belediyesi o dönem Ertuğrul Aladağ’ın titizliği ile yöre ve öykünün dallarına da sahip çıkarak özel bir restorasyonu gerçekleştirdiler.. Kerimoğlu evinin bahçesi ise gerçekten görülmeye değer vadiye uzanan bir güzelliğe sahiptir.

Orada bir öykü geçmiştir. Bu öykü sonra topluma mal olmuştur. Şimdi de o yer canlandırıldı. Ancak talihsizliktir ki , Yerkesik belediyesi kapatıldı.

Eğer kapatılmasaydı ne yapar eder o yeri çalıştırırdık. Şimdi Menteşe Belediyesi’ne bağlıyız. Bu konuda işletme esaslarına çok dayalı kalmak istemiyorum.

Kesin ve çözüm olarak gördüğüm şey şudur. Bu yerin işletmeye verilmesinden yana değilim. Ya da işletme ile öyle anlaşma yapacaksınız gönüllülük esaslarına dayalı işletme bulacaksınız . Buraya kendisini adayacak, para kazanmak öncelikli değil, ziyarete açık kalması için özveride bulunacak bir gönüllü , çok zor. Bir şahıs gücü buna yetmiyor.

Demek ki, Menteşe Belediyesi iki personel vererek çay ve gözleme yaparak gelen ziyaretçilere açık tutmalı, bakmalıdır. .Hatta bu iki personel aklı başında bu işi anlayacak ve yöremizden de sağlanarak yapılmalıdır.

Yoksa işletme ile belediye arasında kıstaslarda Kerimoğlu evi terk edilmemelidir.  Kerimoğlu’na ait parçalar ve yer orada çok değil. Küçük bir yeri görüyorlar. O halde bahçesi  de öncelikli. Bahçesinin güzelleştirilmesi, bakılması, çiçeklendirilmesi ziyaretçilere açık hale gelmesi için kabul edelim ki, Muğla’da bir çok yeşil alan,  park bahçeler sulanmaktadır.  Kerimoğlu bahçesi güzelleştirilse sulansa çok mu gelir? Neden işletme verecek deyip,  geçiliyor. Düşünülüyor mu ki, işletme oradan ne kazanacak, kazanıyor? Konuları daha yürekle bakmakta fayda var.

Murat beyden önceki çalıştıran genç arkadaşımızda buna tanığım.  Sorun oldu, kazancı fazla olmuyor, bıraktı sorun yaşamak istemedi.

Murat bey bizim en son ki  en iyi işletmecimizdi. Ne oldu bilmiyorum? Kendisiyle de görüşmedim. Ancak ilk başta ki açış heyecanlarını açılışını, hepsini biliyorum. Belediyeden öyle isteği filan da olmadı. Bırakmış duydum. Orayı bırakmış.

Bıraktığı gündür ve  gittim gördüm.

Gördüklerime nasıl üzülmeyeyim. Hiç bu kadar terk edilmemişti. İşletmeler dahi böyle virane yapmadı. Yeşertti, güzelleştirdi. Belediyeden çok isteği olmadığı halde . İşletme oradan ne kadar kazanç sağlayabilir gönüllülük istiyor bu iş. Belediye çalıştırmalıdır, sahiplenmelidir. Kerimoğlu evini işletme belediye arasına sıkıştırıp yalnızlaştırmamalı, terk edilmemelidir. Dikenler,  kuru otlar içinde nasıl terk edildiğine hüzünlü o yer. Çok alt üst oldum gittim ,gördüm. Büyük heyecanla yapılan bu yerin bu halini görmek beni çok etkiledi. İlgisizlik nasıl da çökmüş Kerimoğlu evine. 
Ziyaretçiler geliyor dönüyor devamlı. Kapısında zincir kilit . İçteki müze kısmı kapı kilit pencere açık . Vurulduğu odanın arka penceresinden otlar , dikenler girmiş bürümüş. Yarın yağmurlar başladığında gidip pencerelerini kapatıp geleceğim.

Şimdi önemli olan işletme bıraktı vs demek yerine biz Menteşe belediyesi olarak  Kerimoğlu evine sahip çıkalım, çalıştıralım, güzelleştirelim.

Başkanımıza,  o Murat beyin açılışında,  buraya bazen etkinlikleri getirelim,  öne çıkaralım burayla ilişki kuralım dolaysıyla dışarıya daha çok yaygınlaşacak, daha çok geleceğe açılacaktır, böylece işletme ve belediye ilişkisi de güzel kurulacaktır.

Ancak hiçbiri olmadı.

Şimdi son söz mü lütfen Kerimoğu evini terk etmeyelim. Kültürel değerini uzakta olsa Yerkesik Muğla merkezde olmasak da, öyle yakınız, öyle hak ediyoruz, öyle  Yerkesik ve köylerimiz olarak en geniş bölgeye sahibiz. Lütfen Kerimoğlu evine sahip çıkalım.

Gelen ziyaretçiler  mi dönüyor. Bu da giderek eksilmeye yüz tutacaktır ki , kaybolacak ziyaretçi geldiğinde gördüğü şey kapısında zincir kilit. Her gün ziyaretçi görüyorum geçiyor.