Yeşil Üzümlü'de sabah kahvaltısı

Dün sabah arkadaşlarım dolmuşla kapının önüne geldiler.13 kişilik bir grup neşe içindeydiler: “Hadi bakalım Yeşil Üzümlü'ye kahvaltıya gidiyoruz dediler, sevindim ben de değişiklik istiyordum, hemen hazırlandım, dolmuşa bindim,  Saat 9 da Yeşil Üzümlü, yoluna hareket ettik. Asfalt yol, Fethiye’ye 19 km uzaklıkta, kıvrımlı bir yoldan ilerledikten sonra düzlüğe çıktık ve Fethiye – Çameli – Denizli yönünde, ilerledik. Çam ormanlarının içinde nefis bir Belde. Nem ve sıcaktan uzak sakin şirin güzel bir yer. Beldeye düzenli olarak, Belediye minibüsü ve özel minibüsler gidip geliyor. Arkadaşlar Üzümlü'nün çıkışında güzel bir restoranda yer ayırtmışlar. Restoranın girişinde sahibi bizi karşıladı. Bahçede çok güzel bir gölgeliğin altında uzun 15 kişilik bir masa, masanın üstünde temiz bir masa örtüsü, ortada gayet güzel dizayn edilmiş çiçekler vardı. Masanın etrafına koltuklar sıralanmış. Hepimiz keyifle masanın etrafında toplandık, sahibi elinde çiçeklerle geldi ve her birimize birer gül vererek hoş geldiniz dedi. Birkaç dakika sonra, fırında kabarmış çok güzel bazlamalar, çeşitli börekler, peynir, zeytin çeşitleri, bal, reçel çeşitleri, tahin pekmez, roka, tere, nane, maydanoz, salatalık, domates, biber ve patlıcan kızartması, köy yoğurdu, fırında pişmiş ciğer, sahanda yumurta masadaki yerlerini aldılar. Çayların birisi gitti, birisi geldi. Fethiye müziklerini dinledik ..

Bahçeden birkaç basamakla restoranın içine giriliyor, tuvaletler gayet temiz modern. Mutfağına bir göz attım son derece temiz ve intizamlı. Bahçenin dışını çevreleyen çeşitli meyve ağaçları vardı, oradaki siyah ve beyaz dut ağaçlarından bol, bol yememiz önerildi, dutlar çok güzeldi. Saat 13 de tekrar minibüse bindik. Üzümlü'nün içindeki Dastar adı verilen simge halindeki dokumaları almak için küçük bir dükkânın önünde durduk, elde tezgâhta yaşlı bir bayan tarafından dokunan çeşit, çeşit masa örtüleri, perdeler ev örtüleri vs. Hepimiz aldık, satıcı bayan bize birer kavanoz turşu hediye etti. Yeşil Üzümlü'de bağlar da çok, tarihi mimarisi olan evleri otantik bir hava sergiliyor, Osmanlı döneminden kalma taş binalar, halen kullanılmakta.  Beldeye ismini veren üzüm bağları son zamanlarda geliştirilmeye çalışan şarapçılıkla birlikte gelişmektedir. Tarihi kökleri Yörüklere ve belki de Likyalılara kadar uzanan Yeşil üzümlü halkı gerek yabancılara gerekse birbirlerine gösterdikleri hoşgörü ve misafirperverlikle bu güzel doğayı insanlar için daha da çekici kılmaktadırlar. Ülkemizin her tarafı ayrı bir cennet, ama ne yazık ki bu cennetin kıymetini bilemiyor, cehenneme çeviriyoruz.

NAHİDE ÇELEBİ