Yetişkin Felaketleri. 6 : Paraya tapma

İnsanın fakrü zaruret içinde olup da çırpınması nasıl büyük felaketse, çok para içinde olup da o paranın kıymetini bilmemesi ; çar çur etmesi veya değerlendirilmesi gereken yerde değerlendirememesi de felakettir. Bana öyle geliyor.

Bazı insanlara şans, talih kısmet… ne derseniz deyiniz, Allah para vermiştir. Veya bütün ömrünce çalışıp kendi biriktirmiştir. Parası vardır.

Ama çoğu insan çok parası olduğu halde ne yapacağını bilemezler.

Herhalde ilginç bir araştırma sorusu olurdu? “Eğer 100 milyon dolar paranız olsa , ne yapardınız?
Zaman zaman, özellikle, büyük yılbaşı ikramiyelerinden önce insanlara böyle sorular sorulur, ama ne yazık ki pek de ilginç yanıtlar alınmaz…

Ne derler, sözgelimi : “İlk önce kendime çok güzel bir ev alırım, altıma en son model araba alırım…”
Muhabir sorar :  “ Eee.. daha başka ne yaparsınız…?”

Belki de yukardakilere ek olarak : “Çoluk çocuğuma da birer ev alırım…”  “Başka… ?” Pek fazla da ilginç yanıtlar gelmez. Demek ki hayattan beklenenler daha çok bunlardır. Tümü de dünyada kolayca bırakılıp öteki tarafa gidilecek şeyler…

Ne yazık … Bu dünyadan, altın içinde, para içinde yüzen nice Karun’lar gelip geçtiler. Hiç biri de o altınları, liraları öteki dünyaya götüremediler. Götürseler bile bu paralar orada geçmez ki..!

Ama o biriktirdikleri, sahip oldukları altınlara, liralara tapan çok insan vardır… Ve kendilerini diğer insanlardan, bu altınları yüzünden çok farklı, çok üstün görürler.

Bu altınlar, dolarlar, liralar bazı insanları  iyice şaşırtır. Bir yerden sonra koparlar. İçki, işret, yeme, yedirme, esrar, eroin… derken o insanlar hem sahip oldukları paraların dibine darı ekerler; sonra da kendi sağlıklarını mahvederler… Ve en önemlisi insanların kendilerine güvenini kaybederler. Bir yerden sonra artık, her şeyin sonuna gelirler ; “Sıfırı tüketirler…”

Parasını har vurup harman savuran, çoluk çocuğunun rızkını içkiye, kumara… gereksiz yerlere yatıran insanların tersine bazı insanlar da paralarını bir türlü harcayamazlar.

Parası olup da gerekli yerlere harcayamanın adı cimrilikdir. Cimri ; hasis, varyemez, pinti ..  gibi anlamlara da gelmektedir. Elindeki mal veya parayı harcayamayan ve türlü sıkıntılara katlanarak daha çok biriktirmeye çalışan kişidir Cimri. Bir düşünceye göre  “Cimriliğin başlıca nedeni aşırı mal hırsı ve gelecekte yoksul kalma korkusudur.” Ama, aslında tiyatroda ve sinemada gösterilen “Cimri” tasvirleri komiktir ve bazen dramatiktir… Veyl olsun onlara!

Eli sıkı insanlar arkadaşları arasında sık sık alay konusu olabilirler.

Ama insanlar arasında, ne insanlar çıktı; hayır hasenat yapmakta ancak kendileriyle yarışabilirler. Çoğu kişiler de onların iyilik yaptıklarını, paralarını iyilik uğrunda, yardım uğrunda harcadığını bile bilmezler.  Dünya’da, Türkiye’de yapılmış bir çok okulun, yurdun, ve değişik yardım kurumlarının ardında onların isimleri vardır..  Çoğunun adları yaptıkları iyilikleriyle birlikte ebediyete intikal edip, gider…

Evet, “bir ev, bir araba… Sonra bir ev, bir araba daha…” Bazı insanlar bundan ötesini düşünemezler.

Oysa paranın iyilik ve yardımlardan başka gidebileceği ne kadar çok yeri vardır. Örneğin, çeşitli sanatçılar tarafından yapılmış ender sanat eserleri olan resimler, heykeller galerilerde satın alınmayı beklemektedirler. Bu eserler aslında iyi seçilirse en hızlı değerlenen varlıklardır.

Paranın satın  alabileceği en değerli şey bana göre, dünyanın en güzel ülkelerinin gezilip görülmesidir. “Okuyanla okumayan bir olur mu?” demişler. Ben de derim ki “Gezenle, oturan adam bir olur mu..?” İnsan dünyayı gezip görmeli. Tavuk kümesi gibi belli bir yeri belleyip, oraya tıkılıp kalmamalı.

Ve paranın satın alabileceği en değerli şeylerden biri de, dünyada basımı tükenmiş fakat varlığı bilinen değerli kitapları bulup kütüphanene kazandırmaktır.

Fakat benim çok param olsaydı, en çok dünyada saygı duyduğum, bilim adamlarını ve sanatçıları ziyaret edip, hiç olmazsa kısa bir söyleşide bulunmak isterdim. Ne yapalım bu da benim isteğim.

Geçen gün gittim sevdiğim bir şairi gördüm, ziyaret ettim. Onunla görüşmem bana bir dolu mutluluk hissi verdi. Öyle insanlar aslında ender insanlardır.

İster paranızı gömün, ister  bankalarda sittin sene tutun.. Bu size gerçekte hiçbir şey kazandırmaz. Ama fakir bir genci okutmanın gururu, gizli sevinci insanı belki de dünyada da, öteki dünyada da en mutlu edecek olaylardan biridir.

Diyelim dünya kadar paranız var…

O paralarla  ne içip, ıçıp, hovardalık edin…
 Ne de yorgan içine gömün…
 Ne de “daha da çok kazanacağım..”  hırsıyla ömrünüzü heder edin…

Siz kullanmasını bilmiyorsanız; akıllı insanlardan biraz akıl alın ve yararlı yerlere harcayın. Muhtaç olan insanlara verin. Hayatta biraz parayla hayatının akışını kökten değiştirebilecek o kadar çok insan var ki!