Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

18 Ekim '10

 
Kategori
Deneme
 

Yok artı yok elde var yok...

Yok artı yok elde var yok...
 

oraya gideceğim..


İşte kış. Sonunda benim kadar duygusal sulu göz, hüzünlü, şanssız, dramatik olan mevsimime gerçek dostuma kavuşuyorum. Şimdi geceleri yağan yağmurun sesi ninni gibidir bana. Artık uyuyabilirim uzun ve gergin bir yazın ardından. Hayatım pek gitmiyor durdu bir yerde tarih vermeyeyim. Sonrası pek açık yol yok gibi. Bu defa TERS KAŞIKLI EKSKAVATÖRLER bile yıkamaz ÇELİK KONSTRÜKSÜYONLARIMIJL(büyük harfle yazdım anısı var bu terimlerin )

Bakalım birikimlerimize ve yapamadıklarımıza. Hep istediğim uzuuuun ve keyifli yolculuğuma bir türlü çıkamadım. Yalnız yaşayabileceğim evime de kavuşamadım. Duvarlarını kendi çizdiğim resimlerle süsleyip kocaman akvaryum tasarlayıp çeşitli sokak hayvanını evlat edinecektim. Maaşımdan kalan parayı ihtiyaçlı çocuk ve yaşlılar için kullanacak sevindirip ağlaya ağlaya sevinecektim. Gitar öğrenecek sesimi bir şey zannedercesine yırtınacaktım arkadaş topluluklarının beğenili bakışları altında.(Ateş etrafı toplantıları sahilde) Yaş yetmiş iş bitmiş gibi konuşuyorum belki daha yirmibeş yaşında olduğuma pek inanamıyorum. (gerçi yetmiş yaşında hala demir gibi insanlar var haksızlık etmek için söylemedim) çılgın kız arkadaşlar edinecektim. Gece gezmelerinde maceralar yaşamak için. Sımsıcak bir omuzda mutlu mesut uykuya dalacaktım geceyi sonlandırırken. Sabah kalabalık kahvaltılar kalabalık iş ortamları neşe dolu yaz akşamları evet yaz sıcağını bile sevdirecekti bana yaptığım müthiş tatiller. Bunları zaman geçmeden saçlarım beyaza dönmeden gülüşüme veda etmeden içim sımsıcakken henüz bu kadar ağır bedelli hatalar yapmadan sonsuz mutluluk duyarak hiçbir düşünceye takılmadan yaşayacaktım. Hayat bu kadar zorlaşmışken işin içinden çıkamaz artık rahat ağlayamazken değil.

Üç aydır bir komşum vardı. Çok iyi arkadaş olmuştuk mutluydum yine de yaşadığım ağır durumlara rağmen. Taşınıyorlar Belçika’ya hem de. Yine sevincim kursağımda kaldı. Yine yalnızlık sardı evimi hayatımı. Biliyordum kısa süreceğini hazırlamıştım da kendimi. O halde dün giderken boğazıma tıkanıp duran ve hala gitmemiş olan bu ağırlıkta ne. Bilmiyorum. Hadi bakalım. Tekrar toparla bu insanı. Çok işim var yeniden çok.

(Komşum burada çok mutsuzdu gitmesi gerekiyordu, sitemim ona değil!!!!!)

 
Toplam blog
: 37
: 1522
Kayıt tarihi
: 18.08.09
 
 

Tokat'ın Yeşil Niksar'ında 1985 yılında doğmuşum. İstanbul'da yaşıyorum. Açıköğretim İşletme 3. sını..