Yokluğunsa

canımı acıtamayacak kadar uzağına düşmek istiyorum
gittiğim yollara da güvenim yok artık
sana çıkacaklar bir şekilde biliyorum
fark ettirmeden, çaktırmadan.

bu defa oldu diyorum, kendimi kuytu köşelere saklıyorum,
artık uzanamaz bana yakıcı hüznün, delici bakışların,

bir de bakıyorum her baktığım sen, her dokunduğum tenin.

bitti diyorum artık torbamda pembe çiçekli tokalar var

çıkarıp takıyorum saçlarıma sen kokuyorlar

acı mı çekiyorum, seni mi, yoksa çektiğim nefes mi bilemiyorum?

yutkunuyorum senin tadın geliyor dilime, damağıma.

git artık diyorum, oysa sana geliyorum adım adım

ne zaman nasıl bitecek bu girdap bilmiyorum.

ne ay ışığı, ne tozlu resimler ne de açık penceremden dolan hava

kendimi daha iyi hissettirmeye yetmiyor.....

halbuki şurda olsan, yanımda

ve sadece dursan kıpırdamasan

ve zaman o an seni gösterse, tüm vakitler sen olsan.

varlığın ne çok şey ifade ediyor ahhh bilsen,

yokluğunsa

ne sen sor ne de ben söyleyeyim.