Yoksun ya... Yıkıntıların ardından sesleniş!!!

Yoksun ya!!!!

Daha bir sakin geçiyor hayatım. Daha bir akıllı oldu aklım, elim daha bir sıcak, yüzümün güldüğünü söylediler geçende, anlatmadım tabii nedenini. Karamsar düşüncelerimin kaybolduğunu görüyor gibiyim, tıpkı aynada kendimi seyreder gibi. Ürkekliğimde gitmiş üzerimden, ağırlığının yorgan gibi serildiği ruhum, sensizliğin ardından bir zaman gezdirdi tabii bunu...

Kimsecikler anlayamadı ilk başlarda; gittiğinin, çünkü acı çekme faslının ara taksimini yapıyordum. "Var” cümlesinin söylendiği zaman dilimlerinde; gece ile gündüzün, yaz ile kışın birbirine karıştığını, aslında hayatın bütün yaşanılmışlığını bir tarafa attığımı, odak noktasının sen ve etrafında döndüğünü gördüğümde; geçen zamana vah diyebildim.İyiki görmüşümde şükrolsun geceyi, gündüzü, sıcağı, soğu tıpkı yıllardır vatanına dönememiş kimselerin yaşadığı geri dönme duygusu gibi yaşamışım.

Hücrelerimde etkisi kalmış tabii, atmak zor nasılki sigaranın bıraktığı etkiler tez geçmez., bir zaman evresi gibi merhalelerden geçer, hücrelerim onun yolunda.Sağdan soldan İktisatçılar gibi sapmalar yaşansa da, nihayetinde net kalanın bir gün gerçekleşme olasılığı içinde olduğumu görüyorum.

Yoksun ya, artılarım eksilerimi çıkarıp, mutluluğumu çarpabiliyorum katsayılarımı yükseltip, risk alacağım kararlar verebiliyorum.İyiki yoksun.Yoksa ben yanlışlarımın içinde, gözüme bandana takılmış körebe oynardım hayatla.

Yokluğunun acılarını arada duyuyor bu yürek, bir an iğne batmış gibi o kadar.Hemen sevdiğim bir şarkıyı mırıldanıp, izin verilmeyen bir şeyi yapmaya kalkıyorum.Ve ne kadar özlediğimi mutlu olduğumu görüyorum.

Tek değiştiremediğim şey;karşıma çıkma olasılığın.Maalesefti bunu değiştirmek için çaba sarf etmem gerek.Bununda kolayı bakar kör olmak.Bakıyorum ama görmüyorum heyhat.

Başarabilme hayalleriyle bile mutlu oluyorken sen olduğunda, başarmış olmak aya ilk çıkan astronot olmaktan bile önemli.

Yoksunya, kahkahamın perdesi biraz daha yüksekten, isteklerimi yapabilme gücüm biraz daha kalın kararlılıktan çıkıyor.Kuş gibi olmuş yüreğim, vakti zamanında, tepkisizliğimin ürkek ceylanlığıyla kararımı netleştiremeyen sonunu kestiremeyen ben; kendi keyfimce karar alıyorken, yapıyorken bile görmek; Takla attırıyor içimden neme lazım…

Not:Tükenmişliklerin acı ibresini, kazanılmışlık hanesine çevirebilenlerin hikayesidir.