Yozlaşan Kültür ve Çocuklarımıza sahip çıkalım - 2

Hiç düşündünüz mü dostlar…

Öncelikle düşünüp sordunuz mu kendimize?

Acaba çevremizdeki güzellikleri, kültürel edinimlerimizi koruyabiliyor muyuz?

Kültürel yayılma politikaları içerisinde, kişiliksiz-kimliksiz, sorgusuz-sualsiz, vurdumduymaz-umursamaz bir nesil oluşturma çabası içinde miyiz acaba. Bu konuda “Kerhen” de olsa her türlü katkıda bulunmuyor muyuz?

Gerek, konuşmalarımızla, gerek sosyal yaşantımızla, gerekse eylem ve hareketlerimizle bu yayılmacı kültürel politikalara yardımcı olmuyor muyuz?

Soracak olursanız eğer, her şey çağdaşlaşma ve küreselleşme de ileri ülkeler seviyesine gelme adına yapılıyor derler. Ne derece inandırıcı olur, tartışılır

Çocuklarımız ve gençlerimiz, batı hayranlığı ile yetişen bir nesil olmaktadır.

Bu nesil baştan sona kendi öz kültür ve değerlerinden uzaklaşmaktadır.

Saygısızlık boyutuna ulaşmış “Öğretmen-öğrenci” “Ebeveyn- çocuk”…  İlişkileri şimdilerde.

Hele o düğünlerimiz, o güzelim örf adet ve adetlerimizden oluşan hasletlerimiz hızla bizden uzaklaşıyor. Tamamen yabancı bazı kültürler çerçevesinde yapılan düğünlerimizle yarınlarımızın temel taşı olan ailenin başlangıcında gençlerimize kötü bir örnek olarak çıkıyor karşımıza.

Tokuşturulan kadehlerden sonra, biz çocuklarımıza ve gençlerimize nasıl içkinin zararlarını anlatacağız.

Öncelikle bizim örnek olmamız gerekmez mi?

Ya evimizin o başmisafiri olan Televizyona ne demeli?

O ayrı bir baş ağrısı, apayrı bir dert. Sanki özellikle kültürümüzü, kültürel değerlerimizi bozma yarışında o, en önde olan o, gözde olan o, değer gören o… Hemen hemen herkes televizyonun ailede çocuklarımızın üzerindeki tahribatını sizler de eminim ki biliyorsunuz.

Ya kültür yozlaşmasının rehberliğini yapan bazı görsel yayınlardan gazetelere ne demeli...

Kim, kiminle, nerede, ne yapıyor, nasıl evlenmiş, neden evlenmiş, nerede evlenmiş, nasıl frikik vermiş, neyin kritiğini yapmışlar gibi magazinsel haberleri ballandıra ballandıra evlerimizin içine kadar sokarak, aile yapımızı tehdit etmektedirler.

Çocuklarımız henüz idrak etme ve yorumlama durumlarında olmadıkları kendilerine örnek almakta dolayısıyla aile de ebeveynler ile çocuklar arasında bir olumsuzluklar ortaya çıkmaktadır.

Çoğu kez geri dönüşü olmayan bir yola girmektedirler.

Özellikle ve öncelikle kültür değerlerimiz ele alınmalı ve sahiplenerek bu değerlerimizi korumak için tedbirler almalıyız. İzleyelim ama yerinde ve zamanında.

Yarınlarımızı teminatı olan gençliğimizi, kültür ve sanatta bu yozlaşmış canavarın önüne atmayalım.

İlgililerin, yetkililerin, sorumluların, öğretmenlerin elbette etkisi olacaktır amma özellikle biz anne ve babalar mutlu geleceğimiz için,  kültürümüze ve çocuklarımıza sahip çıkalım.

Gençliğimiz olmadan biz de olmayız unutmayın…

Gençlerimiz yarınlarımızın teminatıdır.

Yarın çok geç olabilir...

Gençlik çok önemlidir,  sahip çıkalım.

Ne yapıp ne ederler, çıkıp bakalım.

Geleceğe bir mum da, bizler yakalım.

Kültürüne sahip ol, uyan ey insan!

Kerim BAYDAK

kbaydak61-artan@hotmail.com