Yumurta Topuk

''Pamuk Prenses ve Siyaset''

Hey gidi günlük heyy

Okuyanlar da sanacak ki uzun yıllar ötesinden sesleniyorum.. Halbukim daha dün başladım ''günlük'' yazmaya..
Malum aradan bir gün geçti.. Bugün günlerden Pazar. Evden dışarı adımımı atmadım.. Ama kilometrelerce yol yürüdüm.. Saçmaladığımı düşünmeni istemiyorum! Yürüme bandı diye bir şeyin olduğunu hatırlatırım.. Ona bi biniyorsun, durduğun yerde, adeta dağlar bayırlar aşıyorsun bir de bakıyorsun ki az gitmişsin, uz gitmişsin, derken efendim dere tepe düz gitmişsin ve sen hala aynı yerde adımlıyorsun.. (Japon'lar yapmış kardeşim..)

Gün dediğin nedir ki 24 saat. İnsan dediğinde doğal olarak acıkıyor tabii.. Biraz da mutfakta vaktim geçti.. Bilenler bilirler ve güzel yemek yaptığımı söylerler gerçi 2-3 yıldır yemek yapma özürlüyüm.. Anlatayım! Ben, yemeğe, mutfağa, ütüye vs. ev işlerine küsüm. Kendime göre, evimin her işini ben görüyordum ama ta ki kafam ''dank'' edene kadar.. Bakıyorum gelen yiyor, giden içiyor, millet hamuduyla götürüyor yav birisi de çıkıp, ''ellerine sağlık bacım, çok güzel olmasa da yenecek gibi yapmışsın. Onun için sildik süpürdük yaptığın yemekleri'' diye bir şey demiyorlar. Demediklerine göre, madalyayı da uygun görmediler bendenize.. Bu bana çok ders oldu. Düşündüm tabii kendimce, bu zamana kadar bunca yemek yaptın da ne oldu dedim kendime, ne oldu? Yaptığın yemeklerin hepsi şehrin lağımlarında tarih oldular.. Şimdi öyle mi ya.. Aklımdan geçenleri, başımdan gidenleri, gönlümden düşenleri yazıyorum Milliyet Blog'da, dünyanın gözü sağolsun, okuyor çok şükür bir soluk da..

Geveze değilim aslında ama bugün ''terbiyeli kereviz'' yemeği yaptığımı anlatmak bile kaç satırımı aldı.. Aslında ben rüyamı anlatıcaktım. (Başından söylemeyi unuttum!) Rüya görmediğim bir gecem dahi olmadı benim.. Söylemesi ayıp değil uykularım rüyalıdır.. Uyurken bu yüzden hiç canım sıkılmaz. Bütün dünyayı, havadan karadan denizden dolaşır dururum.. Bir tek kuruş bile yol parası ödemem..

Özellikle efendim romantik rüyalarımı yeniden, yeniden, görmek için can atarım.. Dün geceki rüyam da bu yüzden hala gözümün önünde dans ediyor..

Güya rüyamda Pamuk Prenses'mişim.. (aşağısı kurtarmaz ki) Ormanın içinde bir yerde, öylece yere uzanmış bir vaziyette uyur halde görüyorum kendimi.. Uzaktan seçebildiğim kadarıyla, bembeyaz atıyla, dıgıdık, dıgıdık, dıgıdık, dıgıdık, sesleriyle hayal meyal ve de hatırladığım kadarıyla, bana doğru yaklaşan birini görüyorum.. Meğer bu bizim ''Beyaz Atlı Prens'' değilmiy miş? Pamuk Prensesim ya rüyamın içinde uyumaya hala devam ediyorum..
O arada Beyaz Atlı Prens atından iner inmez, dudaklarımdan öyle güzel öpüyor öpmesine ama bizim prens yaşanan son Ekonomik Krizden etkilenmiş olacak ki ''Beyaz Kadın'' ticaretine başlamış.. Ben orada uyurken nereden bilebilirdim ki bunu? Öğrendiğimde iş işten geçmişti..

Prensin öpmesiyle ayılan ben, ''Pamuk Prenses'' merkezi Avrupa'da olan, büyük bir pavyon da randavuevi vs. gibi bir yerde çalışıyorken, ''bir orama koy Obama, bir buramı oy Obama'' adlı bir kitap yazdığımı ve bu kitapta da dünyada yaşanan siyasetin, zaten fuhuştan farkı olmadığını tam anlatıyordum ki uzaktan uzağa havlayan o köpeğin sesiyle uyanıverdim.. Ya işte böyle.. Şimdi; bunları yazarken yine akşam oluyor.. Gece ilerlemeden günlüğümü yayına vermeliyim.. Rüyamda da olsa, artık ''Beyaz Atlı Prens'' görmek istemiyorum! Hem ben ''Örümcek Adamı'' daha çok seviyorum... :(
<ımg src="http://ucuzdanal.sitemynet.com/mynet_resimlerim/high_heels_2.gif">

- Efendim ben ''Yumurta Topuk'' yanımda ki de namı diğer öteki ismicazı ''Çingen Sabiş'' hepinize olağan günler dileriz.. BAŞ BAŞŞŞ :) ÇAV BEYAV :)

Yumurta Topuk (1) http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=159546