- Kategori
- Şiir
Yüreğimin elleriydin
yüreğimin ellleriydin ruhuma dokunan
Hiç gitmediğim bir yerde seninleyken
Sevinçle ötesinde bir yerdeydim
Her türlü yaşantının kıyısında
Kendi sessizliği vardı gözlerinin içinde
En ince kımıltısında bir şey var içime gömen beni
Bir şey var dokunamayacağım kadar bana yakın
Kolayca açar gözlerimde en ürkek bir bakışın
Parmaklar ardına kapamış olsam bile kendimi,
Sen hep yaprak yaprak açarsın beni
Baharın açışı gibiydik
Dokunup ustaca, gizlice yaşadık
İlk gününü ilk anını yaşar gibi
En mahrem duyguların çığlığında
Ya içindeki bencilliğin peşindeydin
Ya da beni karanlığın ardına kapamaktı istediğin
Ben hayatım
Yarınlara kapanırız güzelce
Birden karın her yere özenle inişini düşleyen
Bedeninden bir nebze yudumlarken
Suçiçeğindi;
Duyduğumuz hiçbir şey bu geceye erişemezdi
Gücüne sonsuz inceliğin vardı
Renkleriyle beni bağlayan
Öldüren, hiç durmadan
Her nefeste sen
Bilmiyorum nedir bu sende olan
Bu kapayan ve açan; yalnız sen
Anlıyor içimde bir şey gözlerinin sesini
Güllerden derin olan kokusuydun aşkın
Yüreğimin elleriydin ruhuma dokunan
Kimsenin yok böyle yüreğinin eli
Yalnızlığın bile böyle küçük yüreği
İçimde kıvılcım kıvılcım sen
Kalbinde açan sevgi çiçeğim ben.