Zamanın ayarlı bir vedaydı

Yazdım

Sildim

Yazdım

Sildim

Ve anladım ki

Sessizliğin çığlığımdı

Yalnızlığım ölü bir cesetti

Zamanın ayarlı bir vedaydı

Yalan bakışların bir cellattı

Dokunuşların bir köhne yalnızlıktı

Çöldün susuzluğundan

Açtın ama aç kaldın

Ne bir dem alırsın ömürden

Ne de demlenirsin o düşten

Hiçbir yazının tesiri yoktu sana

Çünkü;  insanın dişini sıkarak sustuklarından daha tesirli olamazdı