Zdunska' Wola'ya gidiyoruz ( 2 )

16 Mayıs 2013 Cuma günü sabahı erkenden 6.30 da Söke Öğretmenevi bahçesinde toplandık. Hepimizde bir heyecan vardı. Çünkü yabancı bir ülkeye gidiyorduk. Ve hatta aramızda ilk olarak uçakla yurtdışına gidecek arkadaşlarımız da vardı. Nihayet kısa bir beklemeden sonra herkes elindeki çanta ve valizleriyle hazır bulundu. Bizi İzmir Adnan Menderes Hava alanına götürecek otobüsümüz de geldi. Valizlerimizi yerleştirdik. Gelen otobüse birlikte bindik. Kimler vardı? Bunu daha önce özet olarak yazmış ve bir haberle birlikte Söke Ekspres Gazetemizde 16,05.2013 günlü sayısında yayımlanmıştık. 

Benimle birlikte olanlar: İlçe Milli Eğitim Müdürü Özcan Bilgi ve eşi, Müdür Yardımcısı Yaşar Badur, proje irtibat görevlisi öğretmen İ. Caner Genç ve eşi, AR-GE  proje sorumlusu Aslı Tehmen, İngilizce rehber görevli  öğretmeni Utku Yavaş, emekli öğretmenlerden Mahmut Aktaş,  Hüseyin Yanık, O.Hasan Bıldırki, Abdülkadir Güler,  Hayrettin Özen, Güldehen Tutum ve Turgut Esmerle birlikte yola çıktık. Yaklaşık bir saat sonra Adnan Menderes Havalimanına vardık… Hemen evraklarımızı ve pasaportlarımızı ve biletlerimizi gişelerdeki İç Hatlar Bölümündeki emniyet mensuplarına ve görevlilere verip gerekli kontroller yapıldı. Bu bayağı sıkıcı bir merasimdi…

Anormal bir durum olmasın diye bu iş ciddiye alınıyor. Kimi zaman uçakların nasıl kaçırıldığını hepimiz biliyoruz. Yapılan kontroller sırasında kemerlerimizi, saatlerimizi elimizdeki çanta ve valizlerimiz kontrolden geçti. Büyük valizlerimiz işaretlendi ve özel bagajlara gönderildi. Üstümüz iyice arandı. Pasaportlarımız gözden geçirildi ve mühürlendi. Bu sıkı arama, inceleme merasiminden sonra uçaklarımızda yerlerimizi aldık. Benim koltuğum 14 B’ idi. Yaklaşık 30 dakika zaman zarfında yapılan hazırlıklardan sonra uçak pilotunun Türkçe, İngilizce konuşmasıyla yavaş yavaş havalandık. Tabi bu arada havalanmadan önce cep telefonlarımızı kapattık ve kemerlerimizi bağladık. Zaten daha önce de bayan hostesler tarafından bu duyuru anonsla Türkçe-İngilizce yapılmıştı.

Ancak bu arada unutmadan yazayım. Uçağa binmeden önce pasaportlarımız görevliler tarafından inceleme sırasında arkadaşımız Turgut Esmer’in pasaportu yeşil olmadığı için onun gitmesine izin verilmedi. Turgut Esmer geri dönmek zorunda kaldı. Prosedür gereği görevliler tarafından ona izin vermediler… Yapılan bu hatadan dolayı elbette bu arkadaşımızın gelmemesine üzüldük. Ancak “canın sağ olsun, olur böyle vakalar “  diyebildik, demek ki bu arkadaşımızın yurtdışına, Polonya’ya gibi bir ülkeye gitmek kısmet değilmiş. Ne diyelim, olan olmuş, her şeyde bir hayır vardır…

Türk Hava yollarına ait olan ANADOLU JET uçağımıza binip yerlerimizi aldık, aşağı, yukarı 45 dakikada İstanbul Atatürk Hava Limanında uçağımız yavaş yavaş, nazlı nazlı toprakla selamlaşır gibi vakur, ciddi bir inişle yere indi. Bu sağlıklı yolculuk ve iniş yolcular tarafından alkışlandı. Gerçekten yolculuğumuz çok rahat geçmişti. Bayan Hosteslerin güler yüzlü hizmetlerine tam not vermiştik.

Gidiş olsun ve geliş olsun verilen yemekler harikaydı. Hiçbir yere uğramadan tekrar Varşova’ya gitmek için Dış Hatlardaki gişelere uğradık. İzmir’de olduğu gibi tekrar valizlerimiz,  çantalarımız ve üstümüz tümüyle yine kontrolden geçti. Bu kontrolden sonra uçaktaki yerimizi aldık. İstanbul’dan Bulgaristan ve Romanya üzerinden Varşova’ya vardık. Bu yolculuğumuz çok güzel ve rahat geçti. Uçaktan iner inmez tekrar Varşova polisleri tarafından üstümüz ve çantalarımız elden geçti, bagajlar bölümünden de çantalarımızı valizlerimizi aldık ve bizi bekleyen iki bayanla karşılaştık. Bizleri güler yüzle karşıladılar. “İngilizce hoş geldiniz” dediler.  “Hoş geldiniz “ dedikten sonra bizlere özel bir araba göndermişlerdi. Bu gelen otobüsle Zduska Wola Kasabası’na vardık... Zdunska Wola ile Varşova Kasabasında aşağı yukarı 250 km bir mesafe vardı. 3,5 saatte bu kasabaya vardık.

Yol baştanbaşa otobandı, her taraf yemyeşildi. Ayrıca toprağın tümü ya ekilmiş veya işlenmiş, sürülmüştü. Yol boyunca ağaç ve ormanların gölgesinden asıl yerimize yani ZDUNSKA  WOLA ‘da bize ayrılan Hotel Hades’e geldik.  Hotel Hades üç katlı bir binaydı. İkişer ikişer olarak odalarımızda yerlerimizi O.Hasan Bıldırki ile aynı odayı paylaştık. Odamızın tertemiz bir lavabosu vardı, elimizi, yüzümüzü yıkadık, odamızın numarası 7 idi… Biraz dinlendikten sonra topluca otelin birinci katta bulunan salonuna idik.  Sanki bir düğün salonu gibiydi. Otel tıklım tıklım idi. Salonda bize ayrılan yerlerimize oturduk. Ayrıca bizlerden başka İspanya, Polonya temsilcileri vardı. Bunlarla birlikte ön sırada protokol yetkileri vardı. Milli Eğitim Müdürleri ve eşleri,  Belediye Başkanları ve eşleri, Yüksek Okul Müdürleri, Yardımcıları, öğretim üyeleri bu gecede yer almışlardı. Ayrıca Polonya halkı vardı. Her taraf pırıl pırıldı. Bütün masalarda çiçekler, mumlar bizleri selamlıyordu.  Bu katılım ve konuklarını ağırlama Polonya halkının konuksever olduğunu gösteriyordu.  

Bu arada konuşmalar yapıldı. Bu konuşmalarda Polonya, İspanya, Türkiye ve proje temsilcileri konuştu, karşılıklı olarak bu konuşmalar Türkçe, İngilizceye tercüme edildi. Kasaba Belediye başkanı bir konuşma yaptı, tüm gelenlere “hoş geldiniz “  dediler, Belediye başkanları ve ilgili milli eğitim müdürleri tekrar tek koştular. Yüksek Okul yöneticisi konuştu. Hepiniz hoş geldiniz dedi..   Konuklar arasında bir kaynaşma oldu. Masalarda yok yoktu. Yörenin mahalli yemekleri vardı. Bu arada saz eşliğinde öğrenciler tarafından yörenin folklor halkoyunları sergilendi. Oyunların bir kısmı Kafkas oyunlarına benziyordu. Daha doğrusu Kafkas halk danslarının ayak izleri vardı. Öğrencilerle fotoğraf çektik,  Söke’den aldığımız dergi ve kitaplarımızdan ( Beşparmak, Sarızeybek ve yerel Gazetelerimizden örnekler ) öğrencilere armağan olarak verdik. Türkiye, İspanya ve Polonya temsileriyle bir tanışma, görüşme ve proje kapsamında konulu konuşmalar ve bir kültür alış verişi yaşandı. Masamızda çiçeklerle birlikte bir Türk Bayrağı da duruyordu.  

-----------------------------------------------------------------------

Devam edilecek.