Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Bardakdan boşanırcasına
Bir yağmur yağıyor içime
Sesini duyuyorum
Fırtına da çıktı
Üşüyorum
Zatürre olacağım

Denize karşı oturmuşum
Sigaramı tüttürmüşüm
Bardakdan boşanırcasına
Bir yağmur yağıyor içime
Sular yükseldi
Ağlamak
Baş dönmesi gibi
Gelip gelip gidiyor
Sular gözkapaklarıma çarpıyor

Sigaramı dudaklarıma götürdüm
Hala titriyor ellerim
“Niye” diye sormuştun birgün
“Hayat sarstı beni”
“Ellerimden çıktı acısı”
Artık eskisi kadar güçlü değilim
Sonunu bildiğim halde kopamadığım sevdalarım
Ulaşılamayan yıldızlara bakmak gibi geçti hayatım
Mutluluğu çalınmamış bir günüm olmadı benim
Şimdi gülümsesem kim hatırlayacak

Sevgi bile yokluğa bağlanırmış
Seven var ise varmış sevgili
Sevgili yok ise büyürmüş sevgi
Kavuşma gerçekliliğine tersmiş sürekliliği

Ciddi ciddi yaşayamadım hayatı
“nasılsın”lara “iyiyim”,
“günaydınlar”a “günaydın”,
ikramlara “teşekkür ederim”,
hal hatır soranlara “çok şükür, geçinip gidiyoruz işte”,
“kusura bakmayın”lara “rica ederim”,
“siz de alır mıydınız”lara “sağ olun, ben almayayım” yaşamı
(hüzünler devam ediyor)
Herkes öylesine birbirine benzedi ki
Kim kimdi karıştırmama bulmacası

Gözlerim ufka takıldığından beri
Ben yokum
Aslında hep kaçtım ben
Hep kaçtım
Öyle kaçtım ki
Kayboldum
Dönüş yollarını unuttum
Çok yoruldum
Öyle kaçtım ki
Kendimden koptum

Kim yazıyor bu satırları
Duygular bir kağıt da saklanabilirmi
Yazınca yoğunluğumu azalıyor içimin
Kelime kelime çıkıyorlarmı içimden acılar
Kağıdamı yapışıyorlar

Ne çok söyleyecek sözüm varmış
Ne çok sorulacak sorum
Kim çalıyor bu şarkıyı
Şimdi zamanımı

*Bazen daha fazladır her şey
Bir eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır anlam

O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor*

(*) Sezen Aksu