Zehr-i Kara

Nereye gitsem hüzne çıkar yolum
Arı sokar sokakların dilini
cumbalı evlerde bir keder
durmam yolcuyum
batsa da ayağıma iğneler...

İnceltir ayrılık istasyonların belini
bağlarım kuşağını özlemin
yüzü kararır trenlerin
durmadan ararım
hani nerede ayak izlerin…

“ergenliğime aşk ısmarladım firkat geldi
 yalnızlığımız yan yana gelemedi”

Hayatın aynasıdır pencereler
bir içime bakarım bir sana
uçurum olur ilk aşkının derinliği
durmaz  yüreğim asılır
düşerken ince bir dala...

             “Yağmurlar benim göğ(s)ümden akar
               ıslanırsın, üşütme şemsiyeni al”

Nereye gitsem hüzne çıkar yolum
siyah bir güldür hayat, adı güzel içi kara
yılan sokar ömrümün ayağını
dururum  gidemem artık senden
aksa da gönlümden zehr-i kara….