Zevk-i sefa mı yaşam?

Bazen sadece zevki için yaşar insanlar

Şişenin dibinde boğarken balıklarını,

Mehtaplı gecelerde aya yolculuk eden

Aşıklar  gibi umursamaz başkalarını…

Ne gam kalır, ne de keder, utanmaz duygular

Serhoş kafaların üstünde tüttüğü zaman,

Damardaki kanı sanki gökten akıtırlar,

Artık cesur yüreklerdir zevk için yaşayan…

Sen ey güzel insan, dün gece ne keyiflendin,

Ama gündüz fırçalar, rastgele birileri,

Kim nerden bilsin ki, dün akşam cennet eriydin,

Bu yüzden yaşadım say, sadece zevkli günleri…

İnsan, ta doğuştan vurgun yemiş sır bilmece,

Toprağa geri dönen, bitmeyen acıların,

Bin yıllardır hor görürler, bu alemde sadece,

Ölümüne zevk  al, kalmasın alacakların…

(ABBA: 19 Mayıs 2015- Selanik. Selanik bir güzel şehir, Sanki İzmir’e benzer, Geceleri göklerinde,

Bir yiğit gezer, Ağır bir zeybek eder…)