Zorbanın kadını olmak

İnatçıyken çıkar karşına.

ruhun eser birden teslim olursun bile bile.

Mükemmeldir kadını olmak.

İnanırsın hayata onunlayken.

Her sey bir baskadır gözlerinde.

Dedim ya inanırsın işte onlu geçen zamanın gerçekliğine, saflığına, temizliğine.

Herkesi silersin yok edersin tüm geçmişini.

Yakarsın...

Yıkarsın...

sende yanarsın yavaş yavaş...

kanın çekilir ruhun emilir sevdadan dersin sevdadan!

Çizgiler oluşur her dokunuşta teninde duymazsın sızısını...

sessizce akar gider kan damarlarında.

Kadını olursun, karısı olursun, çocuğu olursun, anası olursun, nefesi olur hayat verirsin.

Senin ellerin onunlerinin içinde kaybolurken aslında sen yok olursun onda anlamazsın.

Kadere inanırsın her doğan yeni günde...

bir gün gelir bulamazsın gördüğün sende ki gerçekliğ...

hayat deip gülüp geçemezsin.

Emilen ruhunu geri çağırmak için uyku ilaçlarına sarılırsın...

önceleri gelsede görsem diye beklerken zamanı şimdi ilaç için beklersin.

Dozu arttırırsın ona olan sevdanıarttırdığın gibi.

Nabzını yavaşlatırsın...

soluk alış verişin yavaşlar ona olan sevdanın zamanı gibi.

Bir de bakmışssın yalnızlıkla büyümüşsün...