Zorundayım, zorundasın.

Zorunda olmak. Kaçamamak. Kaçmayı istememek belki de sebep.

Belki de korkular... Evet korkular.

Korkular yönetmiyor mu (?) çoğu zaman hayatımızı…

Başlamaktan korkmak.

Bitirmekten korkmak.

Sevmekten… Sevilmekten korkmak. Hayalden korkmak.

Adım atmamak, atamamak.

Atma becerisini gösterememek ya da…

Sonrasında imkansızlıkta yol alıp, tapınmak.

Nereye kadar yaşayabiliriz korkarak.

Korkmak (!) ... kaçınılmaza giden o sonu engelleyebilir mi? …

Ne kadar? Nereye… kadar.

İşte tüm bunlar ve daha fazlası geliyor aklıma bu şarkıyı dinledikçe…

***

Bir hayaldin öncesinde…

Adın konmuş aşk dilinde.

Ben senin sadece imkansızındım.

Kelimeler tükendi de…

Sen bitmedin bak içimde.

Bunu senden beklemezdim.

Hangi yalan, hangi sebep?

Cevabın yok, bitti demek.

Belki de ben senin korkularındım...

Zorundayım, zorundasın.

Hangi yolun sonundasın?

Belki de sakladığın bi şey var.

Biri varsa aramızda..

Çığlıklarım yalnızlığa...

Bu ayrılık akşamında…

Gözyaşıma boğuldu dünya.

Sorma bana sensizliği...

Sorma bana gücün yoksa! …

Gelen aynı giden aynı!

Bırak beni yalnızlığıma...

***

İlk günden bu güne… aynı tanımsız duygularla, aynı duyarlılıkta dinlediğim bir şarkı bu.

Ne desem az, ne söylesem anlamsız kalır yanında.

Her birimizin hayatımızın bir aşamasında rastladığı, rastlamak zorunda kaldığı, imkansızlığın imkansızlığında kıvrandığı … işin içinden çıkamadığı durumlarda sorulabilecek en güzel sorular, cevaplar, cevapsızlıklar bunlar...

Eminim ki birçok kişiyi en kaçamayacağı yerinden, yüreğinin ta… derininden vuruyor, içini titretiyordur bu şarkı.