'' Bilmediğimi bildiğim için öteki insanlardan akıllıyım ''

Bir atasözümüz var '' çok bilen çok yanılır '' diye ... Bu sözden yola çıkarak genelde çok bilenlerin daha çok hata yaptıklarına şahit olmuşuzdur... Ben bilirim, ben düşünürüm , en iyi benim kararım , en güzeli olacak, havalarında olan kişiliklerin hata yapma oranlarıda bir o kadar yüksek oluyor..

Bilmişlik yapmaycaksın, akıllıyım demeyeceksin , biliyorsan da , akıllıysanda mütavazı şekilde bilgini paylaşacaksın.......

Akllı, aklını başına alana kadar, akılsız yol alırmış, Akıllı ne , neden , niçin, acaba diye düşünene kadar akılsız hedefe ulaşırmış... kararsızlıkta zor bir durum....

En kötü kararın bile , kararsızlıktan daha iyi olduğu her zaman söylenir... Çok bilenler çok detaycıdır.. Kolay kabul edip ikna olmazlar... Bir şey alınacağı zaman, o mu olsun , bu mu olsun diye ince eleyip sık dokumaya başladıklarında , şansının ilkini zaten kaybetmiş olurlar..

İşin ehli biri, ince detaylara takılıp kaldığında karar vermesi veya alması satması ,i şe başlamsı gecikebilir ve buda işlerinin aksamasına sebebiyet verir... Fakat bilgisi olmayan o konuda cahil olanın , on an için kendisinde cahil cesareti bulunur ve kararını anında verebilir.

Bazen insanlar kendilerine aşırı güvenip, ben bunu biliyorum diye dümdüz gittiklerinde , sonunç hüsran olabiliyor..

Mesela işyerlerinde ki yöneticiler, çoğu zaman çalışanın fikirlerine saygı gösterip kabullenmez. Benim kararım doğrudur bu uygulancak der... Uygulama aşmasında bir sürü sorun çıkar... Ve o iş sonunda güzel netice vermez.... ee ben söylemiştim böyle olmayacağını dersiniz...i ş işten geçmiştir bir kere.. Gururunada yediremez bu şekilde daha hırsla devam eder gider..

Bu sebeplerden dolayı insan çok bilmiş edalarıyla iş yapmayacak..

Sokrates ne demiş;

''Bildiğim birşey varsa, o da hiç birşey bilmediğimdir... Ben bilmediğimi bildiğim için, öteki insanlardan akıllıyım ''