''Hayat Var'' sinemalarda...

Güzel havaları yakalayınca, İzmir'e doğru uzanıyorum...

Amacım, alış-veriş yapmaktı aslında...

Çankaya'da, yeni yapılan bir alış-veriş merkezine dalıyorum...

Güleryüzlü bir görevli, arabamı sağlıcakla park etmeme yardımcı oluyor...

Sinemadaki bir filme gözüm takılıyor... O gün, vizyona girmiş...

Afişi de çok ilginç... ''Hayat Var.''

Giriyorum; izliyorum ve bir türlü çözemediğim karmakarışık duygularla çıkıyorum...

Bakımsız bir kız çocuk, önümü kesiyor... Mendil satmak istiyor... Alıyorum...

Çocukla, filmdeki ''Hayat''ı özdeşleştiriyorum...

Çevremizde, birçok ''Hayat Var ''diye mırıldanıyorum...

....

''Hayat Var'', Lolita'lara karşı direnen bir film...

“Hayat Var”ın bildiğimiz anlamda bir hikâyesi yok, bu açıdan tipik bir Erdem filmi yani.

Öykü, zaman zaman daralıyor... Ben de...

Erdem’in sinemasında. Yine de: “Hayat Var”...

Orhan Gencebay 'ın konuyla örtüşen şahâne şarkıları fonda...

Gencebay 'ın geçmişteki yaşamından kesitler varmış gibi sanki...

Hayat adlı on dört yaşında bir kızın hikâyesi. Hayat, ‘resmen’ sözümona balıkçı, fiilen küçük çaplı ''Beyaz kadın ticaretçisi '', uyuşturucu satıcılığı, kaçakçılık yapan babası ve nefes darlığı çeken, yatalak dedesiyle yaşıyor.

Annesi babasından ayrıldıktan sonra bir polisle evlenmiş, bir çocuk daha doğurmuş.

Hayat, bazen üvey evlat muamelesi gördüğü annesinin evine de gidiyor. Hayat’ın babası kötü biri değil ama kızının pek farkında da değil.

Yaşamı, zamanın dehlizlerinde geçmiş Dedesi, herkesten nefret ediyor...

Okul arkadaşları, balık kokulu Hayat’ı itip kakıyor, okul müdürü ve öğretmense adeta anlayışsızlığın anıtlaşmış halleri.

Arada sırada, Hayat’a bakan, sözümona yardım eden komşu kadının severken işkence edişleri...

Bir de bakkal amca var… Bakkal, Hayat’ı taciz ediyor, Hayat çikolata, gofret karşılığında müsaade ediyor tacize.

Arkadaşlarına bu ‘hediye’leri dağıtarak onların ilgisini kazanıyor. “Seni seviyorum” diyen tek şeyse iğrenç bir oyuncak bebek. Ve bir de işçi çocuk var.

Hayat’a bir şeyler ikram eden, onu koruyup kollamaya çalışan bir çocuk...

Bir de babanın umutsuz aşkı...

Bir de biz varız filmde...

Yaşadığımız ya da tanık olduklarımız...

Gizlediklerimiz...

Bilinç altındakilerimiz...

''Kraliçe İstanbul'un ''eteğinin altındaki kirli taşlar, ortaya çıkıyor...

...

Film, ‘kıyı’da geçiyor büyük ölçüde. Hayatın başladığı yerde. Hayat ve babasının hayatları, denizle kara arasında geçiyor. Yoksul kulübelerinin ve çevrelerinin dışında adetâ bir dehşet yaşanıyor.

Görmediğimiz ama sesini duyduğumuz bir savaş var sanki. Jet uçakları geçiyor, siren sesleri çınlıyor.

Yönetmen, kimi kimlerle savaşıyor?..Tam anlaşılamıyor...

Erdem, seyirciye bırakıyor cevabı...

Ben, ''Hayat'' ın ve O'nun üzerinden geçinenlerin hâlen var olduğuna inananlardanım.

''Üç Maymun Oyuncuları '' na ve ''Deve Kuşları ''na inat çevremizdeler...

Babası ve yatalak dedesi ile birlikte, nefes kesici güzellikteki İstanbul Boğazı'na açılan bir dere ağzına kurulmuş, derme çatma ahşap bir evde yaşam mücadelesi veren bir kız çocuğu...

Boğaz, güzel olduğu kadar da karanlık ve tehlikeli...

Hayat, bu zorlu, sert ve acımasız dünyaya doğmuştur; ama yaşama sıkı sıkıya sarılıyor...

Dünyadaki adâletsizliklere karşı cesaretini, dayanıklılığını ve umudunu yitirmiyor...

''Hayat ''ın, çevremizdeki perişan çocuklarla kıyaslandığında, daha şanslı olduğuna inanıyorum...

....

Yönetmen-senarist, Reha Erdem 'in katıldığı festivaller ve aldığı ödüller...

Antalya Film Festivali - Ulusal Yarışma (Ekim 2008)

SİYAD (Sinema Yazarları Derneği) Özel Ödülü.

59. Berlin Uluslararası Film Festivali (5-15 Şubat 2009)

-Tagesspiegel Gazetesi Okurları- Jürisi Özel Ödülü.

Jameson Dublin Uluslararası Film Festivali (Şubat 2009)

KATILACAĞI FESTIVALLER

14. Türkiye / Almanya Nürnberg Film Festivali (Şubat 2009)

7. Berlin Türk Filmleri Haftası (Şubat-Mart 2009)

Boston Türk Film Festivali Uluslararası ve Eskişehir Film Festivali (Mart 2009)

28.Istanbul Uluslararası Film Festivali (Nisan 2009)

Singapur Uluslararası Film Festivali (Nisan 2009)

...

''Hayat Var'', filmi, ''Lolita '' Filmlerine alışmış '' kitleleri , sıkacak bir film...

Komedi düşkünleri, hiç izlememeli...

Film arasında, sıkılıp salonu asık yüzle terk eden gençlere tanık oluyoruz...

Basında okuyup geçtiğimiz bir çok dramın içinde buluyoruz kendimizi...

Gerçeklerden kaçışlarımızı...

Alışveriş merkezinin renkli dünyasına girince, filmin ağırlığını atıyorum üzerimden...

Burada, başka bir ''Hayat Var!..'' diyorum...

Filmi önermekte, kararsız kalıyorum...

Şu sıkıntılı günlerde, tepki almamak için...