''Kocam İşsiz!'' Der Demez.....

Kara çarçaflı kadınlara karşı özel bir saygı duyarım. Kamuda görev yaptığım süre içinde hiçbir işlemi bende takılmamıştır.

Akyazı'da görev yaparken tahminim 2005 yılıydı. Müdür odama geldi, ayakta, 'İsmailciğim tahsilatımız düşük, hiçbir borçlu evrakı imzalama!'. Emir verildi, görev başladı. Borçlu mükelleflerin hepsi geri dönüyor. Hiç taviz yok. Bağıranlar, hakaret edenler, kapıdan çıkarken küfür edenlerin haddi hesabı yok. Akyazı çalkalanmış. 

Üçüncü günde odama siyah çarşaflı otuz yaşlarında bir bayan girdi. Evrakını masamın üzerine koydu, baktım üç bin lira vergi borcu yazıyor, Kucağında da küçük bir çocuğu var. 'Kocam işssiz!' dedi. Devamını dinlemeden evrakını imzalayıp mühürledim. Bu uygulamamız hafta sonuna kadar devam etti. Borcu olup da imzaladığım tek evrak bu bayanınki oldu.

Yeni haftaya başladık. Baktım 5-6 kişilik bir grup, Akyazı'nın ileri gelenleri üst kata müdürün odasına çıktı. Ben olayı anladım tabi. Onlar daireden gittikten sonra müdür odama geldi. Aslında yaşlı bir müdür, beni odasına çağırabilirdi. Yine 'İsmailciğim sen sadece borçsuz olan mükelleflerin evraklarını imzala, borçlu olanların evraklarını ben imzalayacağım!' dedi. Durum anlaşıldı tabi. Uygulamamız böylece sona erdi, müdür de önüne gelen borçlu mükelleflerin evraklarını imzaladı.

Devlet dairelerinde çalışanlar bilir, bir konuyu 'Hatırlı Kişi' takip edebilir, o iş mevzuata aykırı olmamak kaydıyla öncelikli yapılır. Örnek, bakanlık bürokratı arayabilir. İşte bu çarşaflı kadın benim için hatırlı kişiydi.