"Ben hiç yaşamamışım"

“Hüzünlü bir sis perdesi

Açılsa gökyüzüne

Arada bir kapanıp

Yıldızları-ışığı kapatsa

Sen ne yapabilirsin?

HİÇBİR ŞEY!”

90’ların KARGO furyasını dinliyorum:

Yıllar sonra, yine eskisi gibi!

Bazen diyorum kaderimiz nerde? Bugünde mi, geçmişte mi yoksa yarında mı?

“Mucizeyi bekleyen bir kibritçi kız gibi!”

“Yalnızlık bir mevsim gibi!”

Hüzünlü bir ses perdesi

Boğazından temiz-temiz akıtsa acısını

“Sessiz ve kederli” bir çocuk gibi!

Kaderimiz nerede? Boynumuzda mı, yani bir celladın karşısında eğik düşmüş?

“Allah'ım ellerim, ellerim, o kadar çamurlu ki ne kadar yıkasam tırnaklarımı temizleyemiyorum!”

KARGO-Aşk bomboş bir park şimdi!

“Yüzünü yüzüme değdirdiğimde hormonların yerine göz yaşını duyumsamak istiyorum. Ben yalnızlıktan ağlayan bir hayvanat bahçesiyim!”

SHOW ME YOUR PRIVATE PARTS-HALESTORM (Bana özel yerlerini göster!)

“Kurudu boğazım

Ben çölü geçmekliyim

Yanımda tabancam da yok

Ben bir silahsız silahşorum

Umudunu kurşunlarına dizmiş bir silahşor!

Hayatı henüz patlatılmamış!”

Gökyüzünden dünyaya bakarken, kuruyan yapraklar gibi susuz bir günde, apaçık gökyüzünden yere doğru, bir huzme olarak indim. Oradaki dünyalı bir dölütün ruhunu ele geçirdiğimde, kimse benim uzaylı olduğumu anlamadı! Kimse benim dünyada yaşayan bir uzaylı olduğumu fark etmedi; ta ki ben Superman olarak ortaya çıkana dek! İşte o gün, bugün, ben bir kahraman olarak hayatımı kendime insan olabilmek adına ispatlamaya çalışıyorum ki nafile! Oysa ben gerçekte sadece bir huzmeyim!

“Hüzünlü bir hayat perdesi

Gökyüzünden yere düştü merhabasız

Maalesef Superman bu bahtsız bir düşüşle beraber

Gökyüzünden yere inen bir meteor sanıldı

Kimse onu önemsemedi

Ailesinden başka kimse onun varlığına inanmadı

O da kendisine inanmak için çok süre bekledi

Ve en sonunda cenaze namazında herkes her şeyi fark etti

Ve Superman öleceğine yine dirildi insanlık karşısında

Ve dedi ki

Bugüne kadar hiç yaşamamışım!