‘Canavarlaşan’ gazeteciliğin son örneği

Geçtiğimiz günlerde Milliyet Gazetesi’nin internet sitesinde böyle bir habere rastladım. ‘Büyüdü canavar oldu’, gözlerime inanamadım, biraz olsun zihnimi inandırabilmek için haberi açtım. Adolf Hitler’in çocukluk resminden oluşturulmuş bir galeri haberi çıktı karşıma. Hitler’i çok sevdiğimden değil, desteklediğimden hiç değil, yalnızca bir okur gözünden değerlendirdim, çocuk resminin üzerine ‘canavar’ kisvesini sürecek kadar kim lekeledi bu tiraj derdini? ‘Daha çok tıklansın, ilgi çeksin, herkes okusun, bahsetsin…’ diye hangi etik anlayışı izin verdi bu haberlerin ana sayfaya çıkmasına, çıkarılmasına?

Gazeteciliği yargılamak haddime değil, Türkiye’nin en büyük gazetelerinden birinin editörünü eleştirmek hiç kalıbıma sığmaz. Okur gözünden soruyorum yalnızca; bir insanın katil olmasının sebebi kendisi, kendi çocukluğu mudur? Doğduğunda sahip midir o düşüncelere, yoksa sonradan mı edinmiştir? Bu tartışmaya girmek de istemiyorum, amacım gazetenin ana sayfasına koyacak kadar değer biçilen haberin başlığını atanın hiç mi düşünmediği. Gittiğim birkaç kurstan öğrendiğim, habere öznel yargıların mümkün olduğunca katılmaması gerektiği, sıfat kullanılırken çok dikkat edilmeli uyarıları…

Karakterler öyle işleniyor ki çevrenin etkisiyle, çocuklukta yaşanan bir olay, ailevi problemler, kişisel bunalımlar, kısacası birikimler oluşturuyor gelecekteki bizi. Hitler’in Hitler olmasında tek suçlu kendisi mi? Diğer bir deyişle, ardında onca halk desteği olmasaydı, kim takardı sizin ‘canavar’ dediğiniz insanı? Asıl canavarlaşan, haber okutmak uğruna yaftalayan, ilgi çeksin diye çocukların suratlarına etiket yapıştıran gazeteler, gazeteciler değil de kim?

Hitler elbette yaptıkları için takdir edilen biri değil ama ne olursa olsun bu yargıya varmak gazetecinin de haddine değil. Hakim mi, savcı mı, kim bu haberi yazan, bu haberin yayınlanmasına izin veren editör kim?