"Cümhuriyet" gelsin, "cümhuriyet" olsun

Konu belirlenmemiş, ertesi günkü CUMHURİYET BAYRAMI kutlamalarına kendiliğinden gelmişti. 

- Şu duvardaki resme bakın… Dikkatle ve düşünerek bakın. İki öküzlü bir kağnı, önünde kravatlı iki adam, rengi atmış pantolonun dizlerinde kocaman yamalar, ayakkabılarında çamur… Ceketleri ütüyle tanışmamış ama tertemiz, şapkaları ellerinde… Kadınlar… Giysileri yerel, kat kat, başları örtülü ama geleneklerince, ellerinde top mermileri... Arka sırada on kişi daha; sakallısı, bıyıklısıyla o günün insanları… Arkada bir kağnı daha var; Önünde, üstünde insanlar, ortada bir ATATÜRK fotoğrafı, çerçeveli… Resimdeki 23 insanda 8 bayrak görünüyor… Öndeki kağnıda bir pankart var, o zaman insanlarının bildiğince yazılmış; ‘’ CÜMHURİYETİ BİZ BÖYLE KAZANDIK ‘’. Cumhuriyet ilanının hemen ardından toplumun tüm renklerini gösteren bir geçit töreninde çekilmiş olmalı… Yokluklar içinde, savaşla geçmiş yılların anlatılamaz yorgunluğu nedeniyle henüz mutluluğu tanıyamamış, gülümseyememiş ama kazandıklarının gururunu taşıyan yüzleriyle bayram eylemişler ‘’CÜMHURİYET’’ lerini. FOTOĞRAFI ÇEKEN KİŞİ O GÜNÜN OLANAKLARI VE O GÜNÜN GURURUNU SESSİZCE BELGELEMİŞ… HAFİFE ALANLARIN, ‘’SİZ NE YAPTINIZ Kİ ON YILDA?’’ DİYE SORANLARIN SURATINA ÇARPILSIN DİYE DAHA O GÜNLERDE OLUŞTURULMUŞ BİR BELGE…

- Öyle üzgün, öyle yılgın söylenme… Artık değişir oldu, yeniden düşünülür oldu her şey…

- Hadi canım sen de…

- Evet! Bak, aydınlara (!)… 2. Cumhuriyetçi’ lere… Birer birer fark edip, gemiyi terk ediyorlar. ‘’Aldatıldık!’’ diyorlar.

- AYDIN OLMAK geleceği hesaplayabilmeyi, geleceği kestirebilmeyi gerektirir. REFERANDUM ÖNCESİ İKTİDAR VE YANDAŞLARINCA SÖYLENENLERİN EDEBİYAT OLDUĞUNU, ÖNCEKİ SÖYLEDİKLERİNİ NASIL LAF OLSUN DİYE SÖYLEYİP TAM TERSİNİ YAPTIKLARIYLA, HER HAMLELERİNİN GÖRÜNEN YANINDA GÖRÜNMEYEN GİZLİ AJANDALARA HİZMET ETTİĞİYLE TARTMALARI GEREKTİĞİNİ BİLMEYİ GEREKTİRİR. Bu özellikleri yok, söylenenlere ‘’YETMEZ AMA EVET!’’ diyecekler, Dimyat’ a pirince giderken evdeki bulgurun da gittiğini görünce ‘’Kandırıldık!’’ diye ciyaklayacaklar, insanlar da onlara AYDIN diyecek… ‘’AYDIN’’ mış…

- Ne kadar karamsarsın ya hu!? Varsın olsun… Bunlar gibilerini daha önce de gördü bu millet. ‘’Borç bini aşınca kuzu kebap yemeyenin…’’ dendi o zaman da. Borçları ödeyemedikleri için bankaları, demir yolları, limanlarıyla yabancılara teslim ettiler memleketi. Orduya komutan bulunamadı, almanı, ingilizi geldi, komutanlık yaptı… Yetmedi, topraklar teslim edildi… Ne oldu? ‘’CÜMHURİYET’’ geldi… Bir getiren oldu…

- O ZAMAN KURŞUN ATILACAK DÜŞMAN VARDI. GELDİĞİNİ GÖRÜYORDU HALK. ŞİMDİ GÖRÜNMEZLERE BÜRÜNDÜ; YASALARDA TÜMCE, CÜZDANLARDA PARA OLUYORLAR, GAZETELERLE GELİYOR, TELEVİZYONLARLA ODALARIMIZA GİRİYOR, GÜÇLÜ SES DÜZENLERİYLE KULAKLARIMIZDA, BEYNİMİZDE, HER YERDE…

- Globalleşiyoruz… Küreselleşiyoruz… Sırtlarına sarınıp götürecek (!) değiller ya toprakları…

- Geçmişte de kimse sarınıp götürmemişti. Topraklar gitmez zaten; Dünya oluşalı beri yerinde durur ama yönetenlerle yönetilenler, çalıştıranlarla çalışanlar, ezenlerle ezilenler, efendilerle köleler yer değiştirirler.

- O zaman umutsuzluğa kapılma işte; YER DEĞİŞTİRME ZAMANI YİNE GELECEKTİR…

- Ben yer değiştirmek istemiyorum. Ezen de ezilen de, efendi de köle de olmasın istiyorum… CÜMHURİYET gelsin, CÜMHURİYET olsun istiyorum.

- Hadi o zaman, burada oturmak yerine etkinliklere katılalım. Bugün epeyce etkinlik var katılabileceğimiz… 

Topluca çıktılar…

Özcan ÇELTİK                                                                    

Not: - 01.11.2012 de KAKTÜS DERGİSİ’ nde yayınlanmıştır.