"Devlet, erkek terörüyle masa başında..."

Şiddet; insan yaşamının her kademesinde görülebilen, her geçen gün de katlanarak artan bir toplumsal sorundur.

Şiddet; güçlü olan insanların, güçsüzler üzerinde oluşturduğu bir baskı biçimidir.

Şiddetin en sık görüldüğü ortam aile ortamıdır. Ailede genel anlamda erkek, kadına ve çocuğa uyguluyor.

Daha çok göze çarpan fiziksel şiddettir o da güvenlik sorunu olarak iletildiğinde. Oysa ki kayıtlara geçmeyen nice şiddet türleri vardır uygulanan. Bunlardan bazıları; ekonomik şiddet, psikolojik şiddet ve cinsel şiddettir. Tabii burada önemli olan kadının şiddeti nasıl algıladığıdır.

Aile içi şiddetin algılanması ve tanımlanabilmesi kültürel yapıyla da yakından ilişkilidir. Birçok toplumda, hatta bizim toplumumuzda dahi, bazı durumlarda şiddetin gerektiği düşünülüyor ve normal karşılanıyor.

Şiddete uğrayan kadın hem fiziksel, hem duygusal ve hem de sosyal yönden ciddi anlamda etkileniyor. Bazen hayatlarına dahi mal olabiliyor bu şiddet.

Bu durumda mutlaka alınması gereken önlemler vardır. Son yıllarda bu konu üzerinde bilinçlendirme çalışmaları yapılsa da zannımca yeterli seviyede olamamaktadır.

Hem kadınlar, hem de erkekler ciddi anlamda eğitilmelidir şiddet konusunda. Bunlara ilaveten, caydırıcı nitelikte etkili bir ceza sistemi de getirilmelidir.

Kadınlara koruma dahi veriliyor olsa, pratikte bunun çok da sağlıklı olmadığı açıktır.

Toplum olarak şiddet konusunda yeni bir bilince ulaşmaya ihtiyacımız var. Aksi halde kadınlar üzerindeki bu erkek terörü artarak devam edecek.

PKK ile dahi masaya oturup çözüm arayan yetkililer, az biraz da kadınlar için masaya otursa da, şu “Erkek Terörüyle” masa başı yapsa nasıl olur?

Daha ne kadar can yanmalı, daha kaç Ayşe Paşalı ölmeli, kaç kadın sakat kalmalı, kaç çocuk annesiz – babasız büyümeli ve daha ne kadar toplumun ruh sağlığı bozulmalı? Tüm bunlara izin verecek misiniz?

Daha dün Sayın Cumhurbaşkanı “Kadın ve erkek eşit olamaz” dedikten sonra, fazla da umudum yok aslında…

25 Kasım 2014