"İbrahim Amca Mustafa Hoca"(2)

En son 29 Ekim'de hafta sonu tatili ile birleştirilmiş bir izinde son kez gördük onu...

Bir hafta öncesinden başlamış bir yatağa bağımlı bir yaşam süreci...

Yaklaşık iki yıldır pençesine düştüğü "alzheimer "hastalığı...

İnsanları zaman zaman tanıyamama ve gerçek ile hayali birbirine karıştırma olayı...

Ve sonsuzluğa intikal etmişlerle sanki bu dünyadaymışçasına tek yönlü konuşmalar...

Bazende bütün bu anlamsızlıkların bir şekilde farkına varıp ama gördüklerinin doğruluğundan kesin emin bir şekilde...

-"Onlar size görünmez "türünden cevaplar...

Ve her yolculuk olayında "helalleşmek "gelenektir...

Çünkü;"gidipte dönmemek gelipte görmemek var".

Ancak bu kez sanki durum çok daha farklı...

Duyguların çok yoğun yaşandığı bir "helalleşme" ve "vedalaşma" olayı...

Dönüşte ablasının damadı olan ve ayağından ameliyat olmuş Halit enişteye hastane ziyareti...

Aynı hastalığa yakalanıp;alzheimer hastalığından vefat etmiş ablasının damadı Halit eniştenin hafızalardan hiç silinmeyecek acı tecrübeye dayalı sözü...

-Tek bir noktaya bakıpta gözleri hiç hareket etmediğinde "beyin ölümü" gerçekleşmiş olacak...

Ve ...

Son gidişte de söylenenlerin son aşamasını yaşamaktadır...

Kimseyi tanıyamaz....

Ve söz birliği edilmişçesine dudaklardan dökülen iyi ki;son kez...

İBRAHİM KESKİN:

12 Kasım 2009'da 83 yaşında vefat etti.

Daha önce yazmış olduğumuz "İbrahim Amca Mustafa Hoca" isimli blog yazısında olduğu gibi son yolculuğu Mustafa hocanın ellerinde vuku buldu.

Allah rahmet eylesin.

Not:Şimdi "İbrahim amca ve Mustafa Hoca"başlıklı iki yazı arasında anlatılan kişi ile ilgili çelişki var gibi görünebilir. Alzheimer hastaları son dönemler dışında hayatını normal bir şekilde sürdürebilir.Ve ben onun hastalığını ilk yazıda duygusal davranıp görmek istemedim.

"İsmail"isimli blog yazısında o zaten vardı... Yazının türü şiir değildi ama neyse, editörler sağolsun...