- Kategori
- Şiir
"Kimseler duymasın, herkes bilsin" (*)

alıntıdır
Gözlerime aşk değdi seni gördüğüm an.
Zaman paylaştıkça güzelleşti.
Güneş kışın ortasında doğup ısıtıverdi.
Çiçekler açtı karların arasından sanki,
Bastığımız her yer aşk’la yeşerdi.
Bir sen kaldın dünyada bir de ben hemen senin yanı başında.
Ayrı bedenler aynı yüreği taşırmış meğer,
Sende gördüm sevginin kutsallığını.
Bu duyguyu yaşatansa senin bakışındaki sıcaklığın farkı.
Şimdi seninle daha güzel hayat.
Gözüme çirkin görünen ne varsa güzelleşti.
Daha sık bakıyorum aynaya mutlu bir ben görmek için.
Özlemişim görmeye hasret kaldığım gamzelerimi.
Gözlerimi her kapadığımda sen beliriyorsun karşımda.
Her “an”ı seninle geçirdiğim günler geliyor peşi sıra.
Hani dört mevsimi yaşamak demiştim ya,
Günaydınlarında yaşıyorum ben en güzel esintileri.
Sen geldiğinde güneş doğuyor, bahar geliyor ardından.
Ne çok istemişim meğer seni böyle sevmeyi
Biz seninle birbirimizi tamamlayan iki yarım gibi
Örtüverdik eksiklerimizi bir kalemde şimdi.
Sen varsın ya, korkmuyorum gök gürültüsünden
Gecenin karanlığı ürkütmüyor eskisi gibi
Ve daha çok seviyorum aksine geceleri
En sevdiğim müziğin melodisinde gizliyorum seni ve beni
“Kimseler duymasın herkes bilsin istiyorum” şairin dediği gibi
Sen!
İyi ki varsın sevgili…
Hayat iyi ki getirdi bana seni ve senli günleri.