"Mucize" bir destandır.

Filme gitme, film izleme tutkum yoktur. Ara sıra tiyatroya giderdik, yaşlandığımızdan mı tembelliğimizden mi son yıllarda tiyatroya da gidemez olduk. Eşim “Mucize” nin tanıtımını televizyonda izlemiş, beğenmiş. Gidelim, deyince yola koyulduk. En çok 40-50 koltuklu bir salonun üçüncü sırasından izledik. Çekimleri İzmir Foça, Uşak, Kars ve Kağızman’a bağlı bir köyde gerçekleştirilen "Mucize"de kez 1960'lı yıllarda yoksulluk ve zorluklar içinde Kağızman’ın bir köyünde yaşayan köylülerin yaşantılarını ele alıyor. Türkiye’nin panoramasına ışık tutuyor. Filmde, yoksulluğun kol gezdiği yıllarda, okumayı bekleyen yüz binlerce çocuğun ve öğretmenlerin hikâyesi anlatılıyor. 1960’lı yıllarda geçen olay, Egeli bir öğretmenin (Talat Bulut’un) Anadolu'nun ücra bir köşesine sürgüne gidişini anlatıyor.

Filmde rol alan oyuncular: Ali Sürmeli, Talat Bulut, Mert Turak, Mahsun Kırmızıgül, Erdem Yener, Metin Yıldız, Tansel Öngel, Şenay Gürler, Yıldız Kültür, Seda Tozun ve Meral Çetinkaya

İzmir’de yaşayan Mahir öğretmenin Kağızman’a bağlı bir köye tayini çıkar. Eşi, gitmesini istemez. Kayınpederinin yanında çalışmasını önerir; ama o kabul etmez. Köye gitmek için çileli otobüs yolculuğuna başlar. Sarp dağ yollarında yaya yürür; köye ulaşır Köylüler, öğretmenin gelişinden mutlu olurlar; ama köyde okul yoktur. Mahir, korkularıyla önyargılarıyla gelmiştir köye, okul binasının da olmadığını görünce hemen dönmek ister… Ama köylüler kalması için ısrar ederler. Mahir, köylülerin ısrarına dayanamaz, geri dönmekten vazgeçer. Kalmak için tek koşulu vardır, kızlar da okula gönderilecektir. Köylüler, öğretmenin isteğini kabul ederler.  

Okulsuzluğu, yetkililerle görüşmek için ilçeye iner.Mahir, ilçeye inerken ıssız dağ başında karşılaştığı eşkıyalardan korkar, siner; ama birlikte olduğu köy muhtarı Davut, bunlar bizim tanıdıklarımız, deyince rahatlar. Geldiği gibi yolun belli bir bölümünü yaya yürüyerek kente iner. Milli eğitim müdürüyle okul yapılması için görüşür. 27 Mayıs 1960 İhtilalını bahane eden milli eğitim müdürü, okul yapmanın olanaksızlığını anlatır Mahir öğretmene.  . Filimde öğretmene ilgisiz davranılması 27 Mayıs İhtilalına bağlanır. Ben de o yılda Mardin/Gülharrin ’de öğretmendim. Öğretmene ilgisizlik, ihtilaldan kaynaklanmıyor. Cumhuriyet’in ilk yılları hariç, köydeki öğretmen kaderine terk edilmiştir.

El ele verilip okul yapımına başlarlar, dağdan birer Köroğlu gibi atlarıyla inen eşkıyalar da büyük katkısı olur okulun yapımında. Oğlanı, kızı, yoksulu, sakatı… okuma yazma öğrenmek için koşar okula. Kimi köylüler de okulun pencerelerine yapışıp okulda olup biteni merakla izlerler.

Öğretmeni köylüler sahiplenir. Öğretmen de kendi olanakları, köylülerin yardımıyla okulu yapmaya karar verir. Ancak, köyün kızları da okula gelecektir. Bu konuda Mahir öğretmen köylülerle anlaşır. Dağdan gelen eşkıyaların da desteğiyle okul yapılır. Filmin konusu gerçek yaşamdan alınma deniyor da eşkıyanın okul yaptığını görmedim, duymadım da.

Filimin amacı, değişik etnik grupları, toplumlun diğer kesimiyle bütünleştirerek bir barış ortamının temellerini de atmak olabilir. Bu yönüyle toplumsal içerikli bir film. Bölgenin gelenek, görenek, folklorunu yansıtması bakımından da önemli bir film.

Köylüler, yoksul; ama candan, esprili insanlar. Zorluklardan yılmayan bir öğretmeni aralarına almaları anlamlı ve övgüye değer. Hele köyün delisi rolündeki Aziz’i oynayan Mert Turak, çok ilginç bir tip. Aziz’in durumunu atı Piaf, içgüdüleriyle sezinliyor. Aziz, atıyla çok iyi bir ilişki kuruyor. Mert Turak filmdeki rolüyle Aziz...Aziz’in eşi rolünde ise Seda Tosun oynuyor. Aziz, eşine âşıktır. İlginç,düşündürücü bir oyun izleyen bir daha izler düşüncesindeyim. Victor Hugo’nun “Notre Dama de Paris “deki kambur Quasimodo’ya benziyor filmdeki Aziz rolüyle Mert Turak. O da çanla bütünleşmiş; Esméralda ’ya âşıktı. Bu tip insanların görünüşleri ne denli iticiyse sevgileri, aşkları da o denli güçlüdür. Notre Dama de Paris’i iki kez izlemiştim.”Mucize”yi de bir daha izlemek isterim.

Filimde, at motifinin yeri, etkisi ağırlıklı. Köylüler de destan kahramanları gibi. Atlarıyla köye gelenler, Dede Korkut Hikâyeleri'ndeki kahramanları andırıyorlar. Köylülerin içinde de atlı gelenlerde de “Korkut Ata “gibi, sözü sohbeti dinlenen kişiler var. Sözgelimi, Aziz’in babası rolündeki köyün muhtarı Davut (Erol Demiröz-1940) Davut’un 5 erkek çocuklu geniş bir ailesi vardır; fakat çocuklarından biri olan Aziz (Mert Turak-1980) çocuk felci geçirdiği için sakattır. Elleri hareket etmez, ayakları çarpık, ağzı alabildiğine yamuk bir hilkat garibesidir. Fakat zekâ özürlü değildir. Konuşma yeteneği olmadığı için kendisini ifade edemez. Köy çocuklarının alay ettiği oyuncak durumunda kalır.

Muhtar köy gençlerine; “Evlenmek isteyenler öne çıksın” der. Gençler, hızla öne atılırlar. Gençlerden birinin evlenmesine karar verilir. Muhtarın karısı, diğer kadınlar çarşaflanır, kız istemeye gidecekler. Evlenecek genç anasına; “Ana Allah’ını seversen benim için karıya iyi bak, bıyıkları, bir de sakalları olmasın, der. Kız istemeye giden kadınlar, gelin adaylarına Kuran’dan sorular sorarlar. Ağzının kokup kokmadığına, dişlerinin düzgünlüğüne, yürüyüşüne bakarlar. Köy gençleri bir bir evlenince Aziz de evlenmek ister; ama kimse Aziz’e kız vermez.

Aziz’in babası, iyilik yaptığı birini ilçede görür; kız babası ile oğlan babası anlaşırlar.  “Sen bana hayatımı verdin, ben de sana kızımı verdim, gitti.” Aziz’in babası; “Benim oğlum sakattır.’ der. Kız babası; ‘Kalbi sakat olmasın’. Ve Aziz’in babası; “Aziz oğlum sana bir kız buldum anan görmeye gidecek.” der. Anlaştıkları gibi kızı verirler. Hem de köyün en güzel kızı Aziz'e gelir. Düğünü olur, Aziz evlenir. Kız evden çıkarken, kapıda, yörenin âdetine uyularak testi kırılır. Umudun bittiği yerde mucize başlar. Aziz, karısını çok sever, âşık olur. Aşk, Aziz’i iyileştirir, bu aşkın mucizesidir.