“Nasılsa öleceğiz” demek acizlik, mecbur kalabilirsin ama ölümü kabul edemezsin

Ölümden korkarım. Mutlaka olacak olsa bile ölümsüzlük arayışlarım sürer. Çünkü bana göre bunca şeyi başarabilen bilim insan ömrünü uzatma konusunda da bir şeyler yapabilir.

Böyle konuların magazin konusu yahut birlerinin ağzına sakız olması beni çok rahatsız ediyor. Artı ben bilim adamlarının insan ömrünün uzatılması (ölümsüzlük değil) ile ilgili çalışmalar yapılması konusunda dini çevrelerden çekindiklerini düşünüyorum.

Oysa dine aykırı bir durum yok ki ortada… Allah sana 90 yaşında öleceksin demiyor ki… Yani böyle bir çalışma yaratanın iradesine karşı çıkmak değil. Kaldı ki vade doğruysa bile 200 yaşında ölürsün vaden o gündür.

Belki ben de bunu başaramayacağım ama kabul etmeyeceğim, “Erken ölüyorum, daha benim yaşamam lazım” diye direneceğim! Ve şu “Yaşayıp da napacaksın” diyenler hiç muhatabım değiller! Senin yaşamın anlamsız olabilir, benimki değil.

“Nasılsa öleceğiz” düşüncesi ölümü de kolaylaştırıyor; çünkü nasılsa sonu ölüm diyerek kendine bakmıyorsun.

Vade en büyük engel, insanlar üç yaşında bile ölebileceğini düşünüyorlar… Böyle bir düşünceye sahip olmalarının nedeni böyle ölümlerin hala var olması. Ama eskiden yüz çocuk ölüyorsa bugün on çocuk ölüyor; vade denilen şey zamana göre değişiyor mu?

Demek ki bir gün gelecek hiç ölmeyecek…