"Ömür boyu evlilik" iflas mı etti?

Bazılarına göre, gündeme bomba gibi düşen sansasyonel haberlerden biri de; Sayın Yaşar Nuri Öztürk ile danışmanı arasındaki aşk söylentileri ve ardından gelen istifalar... Benim en çok komiğime giden tarafı ise "hoca bunu nasıl yapar?" sorusu ve akabinde duyulan şaşkınlık.
Sanki adam dünya üstü bir varlık ! Alt tarafı erkek olan bir fani ! Hem artık hoca falan da değil ki, o bir siyasetçi...Tamam siyasetle uğraşmaya soyunan insanların diğerlerinden daha dikkatli davranmaları gerekebilir ama sonuçta o bir erkek. Kadın olsaydı farkeder miydi? "Aşkın gözü kördür" sözüne inanıyorsak ki doğruluğu çoğu kez ispatlanmıştır...Farketmezdi.Artık günümüzde sadakat ile ilgili her iki cinsin de zorlandığı bir gerçektir.

Ve bunun da, neden günümüzde artış gösterdiğinin sorgulanması zamanı gelmiştir. Nedense insan biraz medenileştikçe kendi kendine bazı kurallar ortaya çıkarmış, sonra da koyduğu bu kuralları değişmez birer kanun haline dönüştürüp kendini acı çekmeye mahkum etmiştir... Bunlardan en önemlisi de " bir ömür boyu evlilik " safsatası. Hangi akıllı veya akıllılar çıkıpta uydurmuşsa evlilikler bir ömür boyu sürmeli ve üstelik bu zaman zarfında herkes birbirine sadık kalmalı diye, bence insan için verilmiş en kötü kararlardan biri olmuştur. Zira insan,erkek olsun kadın olsun bütün ömrünü tek eşli olarak geçirmeye pek uygun değildir. Özellikle de erkekler için, bu gerçek bu kadar barizken nasıl oluyor da atılan bir imza ile bir ömür böyle yaşayacaksın deniliyor, anlamak mümkün değil!

Hani deseler ki dini kurallar bunu gerektiriyor...Öyle bir şey de kesinlikle yok. Bizim kutsal kitabımızda evliliğin devamı için her yolu deneyin ama olmuyorsa ayrılın denmiş. Sadece ikinci evliliklerin yapılabilmesi için kadına bazı süre tahtidi konmuştur. Onun nedeni de doğması muhtemel olan çocuğun babasının kim olduğu netleşsin diyedir. Daha sonrasında iki tarafın da başkalarıyla evlenmelerinde bir sakınca görülmemiştir.

Sonuç olarak evlendiği eşiyle bir ömür geçirmek isteyen ve seneler geçtikçe mutluluğu devam eden çiftler, tabii ki evliliklerini devam ettirebilirler. Ancak bir müddet sonra birbirleriyle anlaşamadıkları ortaya çıktığında çiftlerin; “her ne olursa olsun bu evlilik devam etmeli” diye kendilerini sonsuz bir keder içine atmaya mahkummuş gibi davranmalarına, benim şahsen aklım ve mantığım almıyor. Zaten çoğu erkek ve günümüzde birçok kadın evliliklerini bitirmeyip sadakatsizlik yolunu seçmektedirler. Bu hem dinen hem de toplum ahlakı yönünden kesinlikle arzu edilmeyen ve kabul edilmeyen bir durumdur. İşte bu önemli sebepten dolayı da mutsuz evlilikler bitirilmelidir.

Birçok evli çift, boşanamama nedenini çocuklarına bağlamaktadır. Ancak böylesi mutsuz bir ortamda büyüyen çocukların ruh sağlığının daha çok bozulduğu gün gibi aşikardır. Onların mutluluğunu koruma isteği, aslında onları daha çok problemli yetişmelerine neden olmaktadır. Halbuki anlaşarak ayrılan çiftler; boşandıktan sonra da anne ve baba olarak ilgilerini devam ettirdiklerinde çocukların bu duruma uyum sağlaması daha kolaylaşmaktadır.

Başka bir önemli nokta da; boşanamayan çiftlerin eşlerinden kurtulmak için seçtikleri kabul edilemez yollar...Çok yakın bir zamanda bunun bir örneğini hepimiz gördük. Bir kadın kocasından kurtulmak için onu öldürttü veya kendi öldürdü...Ne gerek vardı böyle bir yola girmeye? Sonucun kime yararı dokundu? Hem kadın hem ikinci adam hem de çocuklar tarifi mümkün olmayan acılara sürüklendiler. Bu konulardaki klişeleşmiş düşünce tarzımızı acilen değiştirmemiz gerekiyor.

Ayrıca eviliklerin uzun soluklu olabilmesi için, en başta eş seçimi yaparken bazı önemli noktalara çok dikkat etmemiz gerekmektedir.

Bir arkadaşım evlilikler belli bir süre için yapılsın, anlaşma devam ediyorsa uzatılsın demişti. Şöyle bir düşününce fena fikir gibi gelmedi bana:)))

Sevgimle...