"Yiyin efendiler yiyin."

Taa 1996’larda kurgulanmış olan okyanus ötesi planlara istinaden 2002’de büyük bir çoğunlukla iktidar oldular.

Kendileri de ne olduğunu anlayamadı, zafer sarhoşluğumu, sırtlarına yüklenen Eşbaşkanlık görevinin ağırlığı mı?.

Ne yapacaklarını şaşırdılar.

Dini kullandılar, imanı kullandılar, türbanı kullandılar baktılar ki tutuyor, gelecek ve avanta var bu gidişte, adım adım ürkek bir kedi şüpheciliği ile tam erkete vaziyette memleketin temel değerleri ile oynamaya başladılar.

Ürkeklik ve korkunun getirdiği şüphecilik ile iki ileri bir geri adımlarla yavaş yavaş yoklamaya başladılar.

Önce orduyu yediler, başına çuval geçirilen ordumuzu sahiplenecekleri yerde efendilerinden aldıkları talimatla "ordu tu kaka" senfonisini döktürdüler.

İçeri attılar, iftira attılar, aşağıladılar emekli muazzaf tüm kendilerine biat etmeyen generallerimizi. Susturdular yıldırdılar. Bazı “paşaları” ise taltif ettiler ödüllendirdiler.

Baktılar ki ses yok..

Basını susturdular, devlet parası ile satın alabildiklerini aldılar, alamadıklarını korkunç “vergi cezaları” ile susturdular.

Baktılar ki ses yok.

Yargıya el attılar.

Uydurma demokrasi nutukları, referandum tuzakları ve bu tuzakları besleyen din iman, demokrasi masalları ile gıda kömür yardımları desteğinde kendilerine göre yarattıkları demokrasiye “uygun” hale getirdiler yargıyı.

Halkı kandırdılar, gözyaşı döktüler sahteciliğin en alasından, Erdal Eren’ler için.

Hesap soracağız 12 Eylülcülerden, Kenan Evren’i hapse atacağız dediler. Mum yatsıya kadar bile yanmadığı halde.

Baktılar yine ses yok.

Her türlü yandaş ve satılmış iç ve dış ortaklar ile memlekettin tüm değerlerini zimmetlerine geçirdiler. Sattılar savdılar. AVM’ler açtılar, peşinden dördüncü, beşinci köprüyü zorunlu kılacak olan üçüncü köprü macerasına girdiler.

Baktılar ses var.

Yavaş yavaş kıpırdanmalar oluyor.. O zaman damardan girelim dediler.

“Bunların son kaleleri ne.” diye sordular.

Ve cevabını tüyleri ürpererek buldular. ATATÜRK ve CHP…

O zaman ne yapalım diye oturdular düşündüler..

Çareyi buldular.

Önce Atatürk’ü bu milletin gözünden düşürelim,

AVM’ler de Atatürk kılığına girmiş “sanatçıları” kullanarak Ata’ya hakaret ettiler. .

Atatürk’ün Ankara’ya gelişinin en sembolik ve anlamlı eylemi olan Garnizon Koşusunu engellediler.

Devran onların gün onların. Ne diyelim?....

“Yiyin efendiler yiyin.

Nasıl olsa bu memleket sizin.

Hapşırıncaya, tıksırıncaya, patlayıncaya kadar yiyin.”

Son yiyişiniz olacak nasıl olsa.

Saygılar

27.12.2010