1.300 TL’lik asgarî ücret durgunluğa çare olabilir!

Asgarî ücretin 1.300 liraya çıkması büyük bir ekonomik reform demek!

Şimdi 1.000 TL olan asgarî ücretin %30 artırılmasından söz ediyoruz.

Bu, hakikaten dişe dokunur, “etkili”, milyonlarca asgarî ücretlinin tüketim alışkanlıklarını “değiştirecek” bir artış…

Tabii “ücret artışı”, asgarî ücretin artışıyla sınırlı kalmayacak… Milyonlarca asgarî ücretliden başka, gelirleri onun üzerinde olan milyonların ücreti de artacak.

Kaldı ki Davutoğlu, başka düzenlemeler-intibaklar, -meselâ, astsubay maaşlarının intibakı- yapılacağı sözünü de verdi.

Bunların hepsi, on milyonlarca kişiyi ilgilendiren düzenlemeler, büyük kitlelerin gelirinde “tüketim alışkanlıklarını değiştirecek” artışlar demek!

Yalnız, bir mesele var:

Sadece “asgarî ücretteki artış”ın maliyetinin 16 milyar lira olduğu hesaplanıyor…

Bu maliyeti kim karşılayacak?

Eğer bunu işveren karşılayacaksa, hükûmetin “vaat etmesi”nin bir anlamı kalır mı?

Bunun büyük bölümünü devlet karşılamalı!

Nasıl karşılayacak?

Asgarî ücreti vergiden muaf tutarak!

Şu anda brüt asgarî ücret 1.273 lira bunun 200 liraya yakını vergi… Devlet asgarî ücreti vergiden muaf tutarsa, zaten 200 liralık artışı sağlamış oluyor. Demek brüt ücretlere 150 TL’lik bir ilaveyle asgarî ücretin net 1.300 liraya çıkması mümkün… Her çalışanın asgarî ücreti vergi dışına çıkacağından, diğer çalışanların ücretleri de otomatik olarak artmış olacak.

x   x   x

İŞSİZLİK PATLAYABİLİR

Yük işverenin omuzlarına bindirilirse, o vakit, işverenin maliyetleri artacağından işçi çıkarmak zorunda kalabilir. Bu da zaten yüksek olan işsizliği patlatabilir.

Öte yandan, hükûmetin diğer ekonomik vaatlerinin de uygulamaya geçirildiğini düşünürsek, belki 100 milyara ulaşan bir maliyetten söz edilebilir.

Bu kadar büyük bir artış bütçeyi çökertir, iktisadî dengeleri altüst eder gibi gözüküyor…

Lâkin madalyonun bir de diğer yüzü var…

x   x   x

DURGUNLUĞA ÇARE OLABİLİR

Milyonların refah seviyesindeki bu artış durgunluğa çare olabilir.

Çünkü artan gelir sayesinde tüketimin artışı, dolayısıyla, piyasanın canlanması,

Üretimin artırılması,

İstidamda iyileşmeler,

Artan harcamalar sonucunda, vergi gelirlerinin artması, yani verilenin önemli bir kısmının devletçe geri alınması da söz konusudur.

Asgarî ücretteki artışın “maliyeti” ülkeyi “batıracak” gibi;

Harcamalardaki artış dolayısıyla “faydası” ise “kurtaracak” gibi gözüküyor!

Mühim olan “fayda/maliyet dengesi”ni doğru ayarlayabilmek!

Aşırı tüketime karşıyım ama “liberal iktisat” ancak “tüketim”le ayakta kalabiliyor. Dolayısıyla hane halkının gelirlerindeki makûl bir artış “faydalıdır”, “insanîdir”.

300 liralık artış, anormal bir artış değildir!