14 Şubat- Aşk sözleri

Aşk Sözleri

1.

Haydi git, bu sevdanın küllerinden yeni bir sevda ateşi yak kendine...

Beni düşünme sen...

Bir tek ölüm olurmuş...

Tek taraflı aşk yaralarında

2.

O güzel kadın, saçlarını rüzgara karşı bırakıp gitti…

ve ardına dönüp bakmadan kayboldu gözden.

Bir yara, bir sızı, bir karanlık bırakarak değil,

bir boşluk bırakıp gitti ve bir daha asla geri dönmedi,

ben yalnız kaldım bu şehirde...

ben yalnız kaldım...

3.

Yaprakları dökülmüş bir sonbahar ağacı gibi çırılçıplak kaldım yol ortalarında, sen gelmedin.

Sen gelmedin, beni sensizlik üşüttü.

Tekrar çiçek açar mı dersin kurumuş ağaçların?

Bu susuzluk biter mi sevgili?

Bu aşk bitti mi?

4.

Her an yaşamı kucaklıyor,

Hayata sımsıkı sarılıyor olsak ta kimi zaman içimizdeki o boşluk hiç yok olmuyor.

Göçmen kuşlarda uçup gittiler.

Güneş batmak üzere…

Hadi gönlüm, dön evine.

Sokak kapısında seni bekliyor gece...

5.

Yıldızlar yanıp sönerken gökyüzünde bir tek aşk mı kaplıyor yüreğini? Bir yıldız kayıverince ansızın, kaç dilekle harman oluyor yüreğin. Çıplak kollarına değerken gecenin rüzgârı,  ürperen bedeninize sarılıp, ellerini tutmamı istiyor musun?

6.

Hiç bir anlamı yok mutlu değilsen evin, barkın, arabanın ve yaşadığın kentin.

Candan bir sevdiği olmalı herkesin,

Aradığı, arzuladığı her duyguyu yaşatabilecek...

İhanetsiz bir aşkı...

Ve sırtından vurmayan bir dostu olmalı..

7.

Ve bilir misin sevgili, bir yatak ne kadar büyük olursa olsun asla iki sevgiyi alacak kadar büyük değildir.

Ve o yatakta yeri olmayanların yapması gereken tek şey yürüyüp gitmeleridir.

Bende yürüyüp giderim o zaman.

Ve ardıma bakmadan....

Şimdi ardında gözyaşı dökecek bir eşin bile yokmuş!

Aşkların hızla başlayıp hızla bitmiş.

Bir gecelik sevdaların kirli çamaşırlarını,

Gündelikçi kadınlar her sabah değiştirirlermiş

Gidenler gitsin, demişsin yenisi gelir elbet.

Sen ihanetin acısını hep böyle mi sararsın,

Yersiz yurtsuz da aşk olur, deme sakın

Göçebe değildir aşk

Göçebe aşkların ömrü uzun olmaz

Çabuk unutulursun

8.

Anladım ki insanda bir denize benziyor kimi zaman. Kaybedince sevdiğini bilemiyor kendini nereye, hangi kıyıya vuracağını. Ne yapması gerektiğini bilemiyor. Ve içindeki yalnızlığı hiç durmadan kendi kanatıyor. İyileşti sandığı bütün yaralarını gecenin en karanlık, en kimsesiz anlarında yine kendi kendine eşiyor. Bu oltasız, yemsiz balık avlamaya benziyor. Balıklar kaçmak yerine alay ediyor ve yem olarak insanın kendini görüyor. Ve bir haber beklediğin gecelerde tek başına yanarken ne yapsan, ne etsen elinden bir şey gelmiyor. Yangın, bulunduğu yeri yakıyor.

Benim böyle yalnızlıklarım oldu sevgili.

Böyle zamansız yaralandığım, kanadığım günlerim oldu.

9.

Kapıları kilitleyip gitmek isteyen sevgiyi tutacak kadar güçlü değildir hiç bir anahtar...

Gitmek isteyen sevda bir yol bulur...

10.

Hangi duraktı o,

Ters yöne giden otobüslere bindiğimiz,

Hangi duraktı o,

Hiç gelmediğin halde seni akşama kadar beklediğim...

Hangi duraktı o,

Seni sonsuza kadar kaybettiğim..

Yazar:AşkYazarıMustafaÇifci®