2010-2011 Eğitim

2010–2011 Eğitim –Öğretim yılı başladı. 2010–2011 Eğitim- Öğretim yılı; başta öğrencilerimiz, öğretmenlerimiz, idarecilerimiz, çalışan personelimiz, eğitime çeşitli yollarla katkılarını sunan araç sürücülerimiz, kantin görevlilerimiz ve velilerimize hayırlı olmasını ve başarılar dilerim. … Eğitim-Öğretim yılı başında bazı okullarımızdaki ilk görülen manzara şudur: Öğrencilerimizin büyük bir çoğunluğu taşınmakta ve taşınırken bir sürü sorunlar yaşanmaktadır.12 Kişi kapasiteli araçlarda 17–18 i aşan kalabalık öğrenci gurupları bindirilerek “<ı>balık istifi “şeklinde okullarına ve evlerine ulaştırılmaktadır. Bu şekilde okula giden öğrenciden bir verim elde edilmeyeceği gibi hastalanma olasılığı da çoktur. Toplu halde bulunulan yerlerde salgın hastalıkların ortaya çıkması daha kolaydır. Araçların hiç birinin alt yapısı, öğrenci fiziksel yapısına uygun değildir. Araçlar yetişkinlere göre yapılmış, çocukların rahat edebileceği şeklinde düzenlenmemiştir. Hele Okul öncesi eğitim çocuklarına göre hiç uygun değildir. 3- 5 Yaş öğrencileri ile ilköğretim okulu öğrencilerinin aynı araçlarla taşınması pedagojik açıdan da sakıncalıdır. Ayrıca modeli 12 yıllıktan 20 yıllığa çıkarılarak eski araçlarla öğrenci taşınma izni verilmesi ayrı bir tehlikeyi işaret etmektedir. Yeni açılan okullara hangi birimlerden öğrenci aktarılacağı ile ilgili planlama ve hazırlığın zamanında yapılmaması, bu konuda inisiyatifi eğitim dışı mercilere bırakılması hem okullarımızı ve hem de velilerimizi zora sokmaktadır. Tüm bunların yanında öğrenci araçlarına servisleri saatinde sivillerin bindirilmesi, evden erken veya geç alınarak zaman planına uyulmaması ve eğitim dışı etik olmayan davranışların sergilenmesi çocuklarımızın geleceğini ve eğitimini olumsuz yönden etkilemektedir. Her okulda sınıf öğrenci ayarlamaları, nakiller ve yeni kayıtlarda sene başı karmaşası yaşanmaktadır. Okul idareleri kendi yetkilerini kullanarak çözüm üretirken bir üst makamlardan gelen ve öğrencilerinin” <ı>öğretmen ve sınıf seçmesi, hangi sınıflarda oturması gerektiği” hakkındaki basit taleplerle zor durumda kalmaktadır. Okullar bu konuda kendi yetkilerini kullanmaya izin verilmemektedir. Okul çağında olup okula gidemeyen, kayıtları yapılamayan ve engelli- özürlü oluşundan dolayı eğitim yüzü göremeyecek bir sürü çocuklarımızın varlığı herkesçe bilinmektedir. Okullarımız ihtiyaçları için Okul Aile birlikleri kanalı ile velilerden sağladıkları katkıları “<ı>her türlü bağış yasaktır” türü açıklamaları ile iki arada kalıp zor duruma düşmektedir. Bir yandan eğitime yeterli ödeneğin ayrılmaması, diğer yandan “<ı>yardım ve bağış almayacaksın “diye baskı yapılması okul idarelerini sıkıntıya sokmaktadır? Ücretsiz ders kitapları dengesiz dağıtılmakta, naklen gidip gelen öğrencilere hakları olan kitapları alamamaktadır. Ders kitaplarındaki mevzuata ve programa uygun olmayan zaman zaman ortaya çıkan hataların üzerine gidilmemesi, kitaplar ücretsiz dağıtılırken kitap parasını ikiye üçe katlayacak şekilde fotokopi, dergi, katılım ve diğer materyaller için para toplanması ayrı bir sorun olarak kenarda durmaktadır. Ayrıca bu ders kitaplarının hangi komisyon, yayın evi tarafından hazırlandığı, akademik ve bilimsel bir desteğin ürünü olup olmadığı ve dağıtımı için kimlere ihale edildiği, TT Kurulunun denetiminden geçip geçmediği de düşünülmelidir. Eğitim başlamadan “e-okul” kayıtları; internet yoğunluğu ve velinin eski alışkanlığını sürdürmesi sonucu belirlenen tarihte bitirilememektedir. Bu da kargaşaya neden olmaktadır. Her öğretim yılı başında bir kılık kıyafet kargaşası ortaya çıkmakta, bakanlığın serbest kıyafet sözü bir türlü yerine getirilmemektedir. İlçe sinirleri içinde eş kategorideki okullarda değişik kıyafet uygulaması ile öğrenci velileri ve esnafımız zor durumda kalmaktadır. Öğretmen açığı KPSS skandalı ile daha çok artmıştır. Ücretli ve vekil öğretmen atamaları öğrencinin eğitimini düşünerek değil siyasi çıkar gözetilerek ayarlanmaktadır. Sabah ve akşam okul giriş ve çıkış saatlerinde okul yolunda trafik yoğunluğu yaşanmaktadır. … Her uygulamanın daha iyisi ve güzeli vardır. Bir sonraki yazımda bu sorunların çözüm önerilerini sunacağım. Okurlarımdan bu konudaki duygu, düşünce ve fikirlerini ve de katkılarını bekliyorum. Unuttuğum, es geçebildiğim ve dile getiremediğim sorunları hatırlatmalarını istiyorum.